Franciszek Manowarda
Franciszek Walerian de Jana Manowarda (ur. 3 lipca 1903, zm. 29 grudnia 1918 w Dawidowie) – polski gimnazjalista.
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 3 lipca 1903[1][2]. Podczas I wojny światowej w roku szkolnym 1915/1916 jako Walerian Manowarda ukończył II klasę w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem[3].
U kresu wojny uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej, służąc jako sanitariusz[2]. Poniósł śmierć 29 grudnia 1918 w Dawidowie[2]. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera XV, miejsce 1042)[4].
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 22 kwietnia 1938 został pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[5].
Nazwisko Waleriana Manowardy zostało wymienione na tablicy umieszczonej na Pomniku Obrońców Lwowa na Persenkówce, w grupie zamordowanych 29 grudnia 1918 w niewoli ukraińskiej[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Franciszek Walery Manowarda de Jana. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-12-10].
- ↑ a b c Marek Gałęzowski. Na wzór Orląt lwowskich. „Biuletyn IPN”. Nr 11-12, s. 99, 2008.
- ↑ Sprawozdanie Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1914/15 i 1915/16. Przemyśl: 1916, s. 91.
- ↑ W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934, s. 43.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 93, poz. 143.
- ↑ Semper fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990., s. 235.