Franciszek Zima (ur. 1827 w Luszowicach, zm. 3 sierpnia 1899 we Lwowie[1]) – polski bankier, dyrektor Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie, powstaniec styczniowy, major.

Franciszek Zima
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1827
Luszowice

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1899
Lwów

Narodowość

polska

Życiorys edytuj

Uczestniczył w powstaniu węgierskim. Za swoją służbę został odznaczony węgierskim powstańczym Orderem Zasługi Wojskowej III klasy[2]. Następnie walczył w po­wstaniu styczniowym m.in. w oddziale Zygmunta Miłkowskiego, biorąc udział w bitwie pod Kostangalią (15 lipca 1863), dosłużywszy się stopnia majora. Po powstaniu wyemigrował do Londynu, gdzie praco­wał jako urzędnik bankowy. Zaprzyjaźnił się tam z Stanisławem Szczepanowskim.

Po powrocie do kraju Zima został dyrektorem Gali­cyjskiej Kasy Oszczędności, z kapitałem 33 milionów złotych reńskich. Gdy Szczepanowski był bliski bankructwa, Zima, tworząc fikcyjne rachunki, pożyczał mu pieniądze na poszukiwania ropy naftowej i węgla w Karpatach Wschodnich. Jednak nowe odkrycia pokładów węgla i ropy naftowej nie przyniosły Szczepanowskiemu pieniędzy, a niespodziewana kontrola Galicyjskiej Kasy Oszczędno­ści w 1898 wykazała brak kilku milionów. Zima i główny księgowy Kasy zostali aresztowani, co wywołało panikę wśród oszczędzających.

Był członkiem Ligi Polskiej[3]. 27 maja 1891 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa[4].

Zima zmarł nagle w więzieniu lwowskim w niewyjaśnionych okolicznościach, nie doczekawszy procesu. Pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy edytuj

  1. "Gazeta Lwowska", nr 177, 5 sierpnia 1899, s. 3.
  2. Józef Wysocki, Pamiętnik dowódcy Legionu Polskiego na Węgrzech z czasów kampanii węgierskiej, Kraków 1888, s. 131-145.
  3. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 588.
  4. Franciszek Zima. „Kurjer Lwowski-Dodatek”. Nr 151, s. 1, 1 czerwca 1891. 

Bibliografia edytuj