Góry Dewa
Góry Dewa (jap. 出羽山地 Dewa-sanchi; obszar górski Dewa) lub Dewa-kyūryō (jap. 出羽丘陵; obszar wzgórz Dewa)[1] – zbiorcze określenie obszarów górskich i pagórkowatych, rozdzielonych i rozmieszczonych nieregularnie, biegnących południkowo na zachód od gór Ōu w regionie Tōhoku[2].
Opis obszaru Dewa edytuj
Ten obszar rozproszonych gór i wzgórz leży na terenie prefektur: Aomori, Akita, Yamagata. Składa się z pięciu masywów o nierównej wysokości, rozdzielonych rzekami: Omono (133 km), Yoneshiro (136 km), Mogami (229 km), uchodzącymi do Morza Japońskiego[2].
Łączna długość obszaru wynosi około 250 km. Najwyższym szczytem jest, leżący na granicy prefektur Akita i Yamagata, czynny wulkan Chōkai o wysokości 2236 metrów. Na całym obszarze Dewa przeważają wysokości od 200 do 800 metrów[2].
Trzy święte góry Dewa edytuj
Na południowym krańcu tego obszaru, na terenie prefektury Yamagata, znajdują się trzy święte góry: Gas-san (1984 m), Yudono-san (1500 m), Haguro-san (414 m). Mają one wspólną nazwę Dewa-sanzan („Trzy Góry Dewa”). Na szczycie każdej z nich znajduje się chram shintō. Są one ośrodkami kultu o nazwie shugendō, religii ludowej opartej na kultach górskich, łączącej tradycje buddyjskie, shintō i taoizmu. Jej praktycy, yamabushi, dokonują niezwykłych wyczynów wytrwałości jako środka wykraczającego poza świat fizyczny[3].
Dowody skrajnej wytrzymałości fizycznej i najgłębszego poświęcenia znajdują się w pobliskich świątyniach: Chūren-ji i Dainichi-bō[4]. Dwóm mnichom udało się zachować własne ciała (sokushinbutsu) jako mumie poprzez ekstremalną dietę i medytację. Praktyka ta jest obecnie zakazana, ale mumie są uważane za żyjących buddów[3].
Galeria edytuj
.jpg)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1030, 1432. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 150, 151, 154, 155. ISBN 978-4-415-11272-5.
- ↑ a b Dewa Sanzan. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
- ↑ Churenji and Dainichibo. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).