Solrad 1
Solrad 1 (ang. Solar Radiation 1 – „promieniowanie słoneczne”) – pierwszy amerykański satelita wywiadu elektronicznego. Pozostawał utajniony do czerwca 1998.
| |
| Inne nazwy |
GRAB 1, GREB 1, Tattletale, Sunray 1, S00046 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1960-007B |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
614 km |
| Apogeum |
1058 km |
| Okres obiegu |
101,63 min |
| Nachylenie |
66,7° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
22 czerwca 1960 05:54 UTC |
| Wymiary | |
| Kształt |
kulisty |
| Masa całkowita |
19,05 kg |
Opis misji
edytuj
Prace nad GRAB toczyły się w czasie pierwszych udanych lotów satelitów Vanguard. W tym czasie laboratoria badawcze Marynarki Wojennej USA poszukiwały zastosowania militarnego dla satelitów typu Vanguard. Przypadkowo, Reid Meyo, pracownik Naval Research Laboratory, opracowywał w tym czasie antenę peryskopową zwiadu elektronicznego dla okrętów podwodnych. Pewnego wieczora, siedzącemu w hotelowej restauracji Reidowi, przyszedł do głowy banalny pomysł: by umieścić ową antenę na pokładzie satelity typu Vanguard. Pierwotne obliczenia inżynieryjne Reid wykonał na obrusie stołu przy którym siedział.
Odbiorniki satelitów GRAB miały zbierać dane o parametrach pracy radzieckich radarów obrony powietrznej i antybalistycznej. Satelity GRAB nie były wystrzeliwane samodzielnie, lecz jako ładunki dodatkowe wraz z innymi satelitami. Pozyskane dane były przekazywane przez NRL, do Dowództwa Strategicznego Sił Powietrznych i do Narodowej Agencji Bezpieczeństwa NSA, co może wskazywać, że przechwytywano również radzieckie meldunki radiowe.
Nazewnictwo
edytuj
Satelita ten, jak i cały program badawczy z nim związany, miał wiele nazw, które miały zataić prawdziwe przeznaczenie statku. Pierwotnie nazwany był Plotkarzem (ang. Tattletale), a później GRAB (grabić, porywać, w tym wypadku informacje). By przeznaczenie satelity nie było jasne dla Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, projekt nazwano GREB (słowo pozbawione znaczenia w języku angielskim) i wymyślono dla tego skrótu odpowiednie rozwinięcie: Galactic Radiation Experimental Background (eksperyment tła promieniowania galaktycznego). By jeszcze bardziej zaciemnić przeznaczenie satelitów serii GRAB, wysyłano je pod nazwą Solrad (z numerami od 1 do 7). Miało to wskazywać, że będą one prowadzić obserwacje Słońca.
Bibliografia
edytuj- SOLRAD 1. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-09-30]. (ang.).
- Mark Wade: GRAB. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-09-30]. (ang.).
- Antonín Vítek: 1960-007B (η2) – Solrad 1. Space 40. [dostęp 2013-09-30]. (cz.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Robert A. McDonald, Sharon K. Moreno: Raising the Periscope... Grab and Poppy: America's Early ELINT Satellites. NRO, wrzesień 2005. [dostęp 2013-09-30]. (ang.).