Gabinet Franka Forde’a

gabinet federalny Australii, urzędujący w lipcu 1945

Gabinet Franka Forde’a – trzydziesty drugi gabinet federalny Australii, urzędujący przez osiem dni od 6 do 13 lipca 1945 roku. Był gabinetem tymczasowym, powołanym niezwłocznie po śmierci dotychczasowego premiera Johna Curtina. Tworzyła go samodzielnie Australijska Partia Pracy (ALP).

Gabinet Franka Forde’a
 Australia
Ilustracja
Premier Frank Forde
Premier

Frank Forde

Partie

Australijska Partia Pracy

Kadencja

od 6 lipca 1945
do 13 lipca 1945

Poprzedni

Drugi gabinet Johna Curtina

Następny

Pierwszy gabinet Bena Chifleya

Okoliczności powstania

edytuj

6 lipca 1945 zmarł premier John Curtin, chorujący od dłuższego czasu na serce. Zgodnie z australijskim prawem, z chwilą jego zgonu nastąpiła automatyczna dymisja jego gabinetu. Gubernator generalny powołał na tymczasowego premiera Franka Forde’a, który był dotąd zastępcą Curtina jako lidera ALP, a przez to również nieformalnym wicepremierem. W sensie personalnym gabinet Forde’a niemal idealnie pokrywał się z ostatnim składem gabinetu Curtina. Jedyną różnicą była zmiana ministra obrony - zmarłego Curtina, który ze względu na trwającą wojnę osobiście kierował tym resortem, zastąpił Jack Beasly.

Okoliczności dymisji

edytuj

O tym, kto zostanie szefem rządu na stałe, miały zdecydować wybory nowego lidera Partii Pracy. Forde wziął w nich udział, ale przegrał z własnym ministrem skarbu Benem Chifleyem. W efekcie musiał zrzec się premierostwa na rzecz partyjnego kolegi, który sformował swój pierwszy gabinet. Były premier Forde pozostał w nim na stanowisku ministra ds. wojsk lądowych, na które mianował go jeszcze Curtin.

Skład

edytuj
stanowisko osoba
premier Frank Forde
minister ds. wojsk lądowych Frank Forde
minister skarbu Ben Chifley
prokurator generalny Herbert Vere Evatt
minister spraw zagranicznych Herbert Vere Evatt
minister obrony Jack Beasley
wiceprzewodniczący Federalnej Rady Wykonawczej Jack Beasley
minister spraw wewnętrznych Joe Collings
minister marynarki wojennej Norman Makin
minister ds. uzbrojenia Norman Makin
minister pracy i służby zasadniczej Jack Holloway
minister handlu i ceł Richard Keane
minister lotnictwa cywilnego Arthur Drakeford
minister ds. sił powietrznych Arthur Drakeford
minister gospodarki i rolnictwa William Scully
minister zaopatrzenia i żeglugi Bill Ashley
minister transportu Eddie Ward
minister ds. terytoriów zewnętrznych Eddie Ward
minister zarządzający programem mieszkań dla weteranów Charles Frost
minister ds. repatriacji Charles Frost
minister kierujący Radą Badań Naukowych i Przemysłowych John Dedman
minister ds. powojennej odbudowy John Dedman
minister robót publicznych Bert Lazzarini
minister bezpieczeństwa wewnętrznego Bert Lazzarini
minister służb społecznych James Fraser
minister zdrowia James Fraser
minister poczty Don Cameron
minister informacji Arthur Calwell

Bibliografia

edytuj