Gabrielle d’Estrées i jedna z jej sióstr
Gabrielle d’Estrées i jedna z jej sióstr – manierystyczny obraz anonimowego malarza.
Autor |
anonim |
---|---|
Data powstania |
ok. 1594 |
Medium |
manieryzm, malarstwo iluzjonistyczne |
Wymiary |
96 × 125 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Opis obrazu
edytujObraz przedstawia Gabrielle d’Estrées, kochankę króla francuskiego Henryka IV oraz jedną z jej sióstr, Julienne d’Estrées, księżną de Villars lub Madame de Balagny. Kobiety siedzą nago w przykrytej białym prześcieradłem wannie a wokół nich wiszą spięte zasłony. Ich jasna karnacja, dodatkowo oświetlona, kontrastuje z ciemnymi barwami tła. Dzięki zastosowaniu malarskiej techniki iluzjonistycznej, scena jaka rozgrywa się na drugim planie staje się bardziej wyeksponowana; na niej skupia się uwaga widza. W głębi ukazana została siedząca, młoda, ruda kobieta podczas jakichś prac ręcznych. Obok niej stoi przykryty zielonym suknem stół i ciemne lustro. Nad kominkiem widoczny jest fragment obrazu z nagim mężczyzną z czerwoną materią zakrywająca jego genitalia.
Interpretacja
edytujKompozycja obrazu nabiera właściwego znaczenia po odczytaniu symbolicznych gestów jakie wykonują kobiety. Kobieta z lewej strony szczypie w sutek swoją siostrę. Gest ten odczytywany jest jako aluzja do ciąży Gabrielle i późniejszych narodzin nieślubnego syna Henryka IV, Césara de Vendôme. Potwierdzeniem tej teorii może być szyjąca dziewczyna, być może szykująca wyprawkę dla dziecka. Gabrielle w lewej dłoni trzyma pierścień koronacyjny Henryka IV[1][2].
Obraz został nabyty w 1937 roku przez muzeum Luwr.
Inne wersje
edytujGabrielle d’Estrées i jej siostra była tematem kilku innych obrazów autorstwa nieznanych malarzy.
-
Gabrielle d’Estrées z siostrą de, koniec XVI wieku, Musée National du Château de Fontainebleau
-
Gabrielle d’Estrées z jedną ze sióstr, koniec XVI w. Musée des Offices de Florence
Przypisy
edytuj- ↑ Gabrielle d’Estrées and One of Her Sisters, Department of Paintings: French painting, Luwr
- ↑ Gabrielle d'Estrées et une de ses sœurs, Musee historique environnement urbain