Galaktyka Czarne Oko

galaktyka w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki

Galaktyka Czarne Oko (również Messier 64, M64 lub NGC 4826) – galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki w odległości około 17 milionów lat świetlnych od Ziemi. Po raz pierwszy została opisana 23 marca 1779 roku przez Edwarda Pigotta. 12 dni później (4 kwietnia) niezależnie odkrył ją Johann Elert Bode. 1 marca 1780 roku, również niezależnie, odkrył ją Charles Messier i dodał do swego katalogu pod numerem 64.

Galaktyka Czarne Oko (M64)
Ilustracja
Galaktyka M64 (HST)
Odkrywca

Edward Pigott

Data odkrycia

23 marca 1779

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Warkocz Bereniki

Typ

spiralna (Sb)

Rektascensja

12h 56m 43,69s

Deklinacja

+21° 40′ 57,5″

Odległość

17 Mly (5,24 Mpc[2])

Przesunięcie ku czerwieni

0,001341[1]

Jasność obserwowana

8,5m

Rozmiary kątowe

9,3′ × 5,4′

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

51 × 29 tys. ly

Alternatywne oznaczenia
NGC 4826, PGC 44182, UGC 8062,
IRAS F12542+2157, MCG+04-31-001
Mapa galaktyki
Konstelacja Warkocz Bereniki

Galaktyka ta ma jasność 8,8m, a rozmiary kątowe 9,3 × 5,4′.

M64 należy do galaktyk Seyferta[1]. Ma dobrze rozwinięte ramiona spiralne. Zawiera wielkie ilości pyłu, częściowo przesłaniającego jasne jądro galaktyki. Badania wykazały, że obszar w centrum galaktyki o promieniu około 3000 lat świetlnych obraca się w przeciwnym kierunku niż reszta dysku galaktycznego. Ten nietypowy ruch wewnątrz M64 jest spowodowany najprawdopodobniej zderzeniem z małą galaktyką[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Galaktyka Czarne Oko w bazie SIMBAD (ang.)
  2. R. B. Tully et al: M64. [w:] Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2015-08-27]. (ang.).
  3. Galaktyka Czarne Oko w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj