Gambit Stauntona
Gambit Stauntona – gambit szachowy oznaczony w encyklopedii otwarć kodami A82 i A83, charakteryzujący się sekwencją posunięć:
a | b | c | d | e | f | g | h | ||
8 | 8 | ||||||||
7 | 7 | ||||||||
6 | 6 | ||||||||
5 | 5 | ||||||||
4 | 4 | ||||||||
3 | 3 | ||||||||
2 | 2 | ||||||||
1 | 1 | ||||||||
a | b | c | d | e | f | g | h |
- 1.d4 f5
- 2.e4!?
Jest najbardziej agresywnym sposobem gry przeciwko obronie holenderskiej. Białe poświęcają piona w zamian za jak najszybszy rozwój swoich figur i zdobycie przestrzeni celem ataku na osłabione skrzydło królewskie przeciwnika.
Choć czarne mają możliwość nie przyjęcia gambitowego piona (2...d6 lub 2...e6), to jednak zdecydowanie najlepszym dla nich posunięciem jest 2...f:e4. Najpopularniejszą kontynuacją gry jest teraz 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 (lub 4.f3), grający białymi ma również do wyboru natychmiastowe 3.f3. Czarne muszą bronić się bardzo dokładnie i aktywnie, aby nie otrzymać gorszej pozycji.
Nazwa gambitu pochodzi od nazwiska angielskiego szachisty Howarda Stauntona, który po raz pierwszy zastosował go w 1846 r. w Londynie przeciwko Bernhardowi Horwitzowi.
Bibliografia
edytuj- W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, str. 1143-1144
Linki zewnętrzne
edytuj- Chess Opening Explorer (ang.)
- The Staunton Gambit 1.d4 f5 2.e4. jaxchessnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-26)]. (ang.).
- Rapporto di apertura. studimonetari.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. (wł.).