Georg Adam von Starhemberg

Georg Adam, hrabia, potem książę von Starhemberg (ur. 1724 w Londynie, zm. 1807 w Wiedniu) – austriacki mąż stanu i dyplomata.

Georg Adam von Starhemberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1724
Londyn

Data i miejsce śmierci

1807
Wiedeń

Ambasador Austrii w Paryżu
Okres

od 1753
do 1766

Poprzednik

Wenzel Anton von Kaunitz

Następca

Gottfried van Swieten

Namiestnik Niderlandów Austriackich
Okres

od 1780
do 1781

Poprzednik

Karol Lotaryński

Następca

Albert Sasko-Cieszyński i Maria Krystyna Habsburg

Odznaczenia
Order Złotego Runa

Rodzina edytuj

Jego ojcem był hrabia Conrad Sigmund von Starhemberg, ambasador Austrii w Londynie, matką zaś Maria Leopoldyna hrabina Löwenstein-Wertheim-Rochefort (1689-1763). (Jerzy I Hanowerski był ojcem chrzestnym Georga Adama). Georg Adam żenił się dwukrotnie; pierwsza jego wybranką była (ślub 13 XI 1747) jego kuzynka hrabina Maria Theresia Esther von Starhemberg, drugą (1 VII 1761), księżna Maria Franciszka von Salm-Salm. Jego synem był Ludwig von Starhemberg (1762-1833).
W roku 1783 odziedziczył większość dóbr rodu Starhemberg. Przebudował wtedy Pałac Starhemberg przy Minoritenplatz.

Kariera polityczna edytuj

Starhemberg został wysłannikiem (ministre plénipotentiaire) Austrii w Lizbonie, następnie w Madrycie, a w końcu ambasadorem w Paryżu w latach 1753–1766. W marcu 1766 roku odwiedził go w Paryżu jego stary znajomy polski poseł Feliks Franciszek Łoyko.

Od roku 1766 Starhemberg zasiadał w Radzie stanu w Wiedniu. Józef II Habsburg nie cenił go jednak zbytnio, więc odesłał go w 1770 jako ministre plénipotentiaire do Brukseli.

Po 1780 Namiestnik Niderlandów Austriackich. Na tym stanowisku pomagał mu wydatnie Patrice-François, hrabia de Neny (1716-1784). 9 maja 1783 zawezwano Starhemberga z powrotem do Wiednia, gdyż nie dość entuzjastycznie był nastawiony do reform cesarza Józefa.

W roku 1759 otrzymał Order Złotego Runa, w listopadzie 1765 uczyniony księciem Rzeszy.

Bibliografia edytuj

  • Georges Bigwood, « STARHEMBERG (Georges-Adam, prince de) », dans Biographie nationale, t. XXIII, Ets. Emile Bruylant, Bruxelles, 1921-1924, colonnes 646-649.
  • Hervé Hasquin (dir.), Dictionnaire d’histoire de Belgique. Vingt siècles d’institutions, les hommes, les faits, Didier Hatier, Bruxelles, 1988, p. 441.
  • P. Lenders, « STARHEMBERG, Georg Adam von », dans Nationaal Biografisch Woordenboek, t. II, Paleis der Academiën, Brussel, 1966, colonnes 806-814.
  • Dyplomaci w dawnych czasach: relacje staropolskie z XVI-XVIII stulecia, Kraków: Wyd. Literackie, 1959, s. 411.

Linki zewnętrzne edytuj