Giulio Mancinelli
Giulio Mancinelli SJ (ur. 13 października 1537 w Maceracie, zm. 14 sierpnia 1618 w Neapolu) – jezuita włoski, mistrz nowicjatu rzymskich jezuitów, rektor kolegiów[1], misjonarz na Bałkanach (Dalmacja i Bośnia), założyciel misji jezuickiej w Konstantynopolu.
Podróż do Polski edytuj
W 1586 przebywał w Krakowie[1] i przez krótki okres był wychowawcą Andrzeja Gembickiego, sufragana krakowskiego[2]. Związany z historią kultu NMP Królowej Polski.
Miał objawienie Matki Bożej. Maryja poleciła mu, aby nazwał ją Królową Polski[1][3]. Wiadomość o tym objawieniu rozpoczęło szerzenie kultu Królowej Polski Wniebowziętej. Treść tych objawień rozprowadzał m.in. kanclerz wielki litewski Albrecht Radziwiłł z Nieświeża, gdzie wspomagał go św. Andrzej Bobola, późniejszy autor tekstu ślubów lwowskich.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Sykstus Szafraniec, Z badań nad genezą tytułu Najświętszej Panny: „Królowa Polski”, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 10 (4–5), 1957, s. 271–279.
- ↑ Karol Klauza, JASNOGÓRSKIE ŚLUBY NARODU W PERSPEKTYWIE TEOLOGICZNEJ NA POCZĄTKU XXI W IEKU [online], s. 14 [dostęp 2023-01-27].
- ↑ Ksawery Wilczyński, Niebiańsko-rzymski i europejski rodowód – kontekst NMP Królowej Polski. 400-lecie objawień Sługi Bożego o. Juliusza Mancinellego SJ w Neapolu [online], 2008 [dostęp 2021-04-26] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, s. 405.
- ks. Józef Niżnik: Św. Andrzej Bobola w: Biuletyn Akcji Katolickiej, Strachocina, 2005.