Gończy Hamiltonarasa psa, należąca do grupy psów gończych, zaklasyfikowana do sekcji średnich psów gończych. Podlega próbom pracy[1].

Gończy Hamiltona
Ilustracja
Hamiltonstövare
Inne nazwy

Hamiltonstövare, Hamilton Hound

Kraj patronacki

Szwecja

Kraj pochodzenia

Szwecja[1]

Wymiary
Wysokość

53-57 cm

Masa

23-27 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VI, Sekcja 1.2, nr wzorca 132

ANKC

Grupa 4 (Hounds)

CKC

Grupa 1 (Sporting)

KC(UK)

Hound

NZKC

Hound

UKC

Grupa 2 – Scenthound (wzorzec według FCI)

Wzorce rasy

Rys historyczny

edytuj

Gończy Hamiltona jest najpopularniejszą rasą szwedzkich psów gończych. Jest on potomkiem angielskich foxhoundów i gończych niemieckich. Gończe te po raz pierwszy pokazano na wystawie w 1886 roku. Swą nazwę zawdzięczają twórcy rasy, hrabiemu Hamilton.

Wygląd

edytuj

Budowa

edytuj

Jest to pies o mocno zbudowanej sylwetce

Szata i umaszczenie

edytuj

Maść jest ruda z czarnym siodłem i białymi znaczeniami. Jego sierść jest latem krótka i gładka, zimą gęsta, z podszerstkiem, obfita między palcami.

Zachowanie i charakter

edytuj

Gończy Hamiltona jest psem łagodnym, przyjacielskim wobec ludzi i spokojnym. Ze względu na swoje przeznaczenie i użytkowość jest psem aktywnym, wymagającym zaspokojenia tej potrzeby.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 236.

Bibliografia

edytuj
  • Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.