Granacki Róg (słow. Granátový roh) – mało wybitna, samoistna turnia znajdująca się w grani Granatów Wielickich w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Małej Granackiej Turni oddzielona jest siodłem Wyżniej Granackiej Szczerbiny, a od Rogatej Turni siodłem Niżniej Kwietnikowej Przełączki. Należy do grupy Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich. Na Granacki Róg nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jego wierzchołek jest dostępny jedynie dla taterników.

Granacki Róg
Ilustracja
Granacki Róg (wśród podpisanych formacji)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Pierwsze wejście

30 lipca 1905
E. Jenkner i Pavel Čižák

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Granacki Róg”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Granacki Róg”
Ziemia49°10′05″N 20°09′25″E/49,168056 20,156944

Polskie i słowackie nazewnictwo Granackiego Rogu pochodzi od Granatów Wielickich i od jego kształtu, gdyż swoją sylwetką przypomina on niewielki róg.

Historia edytuj

Pierwsze wejścia turystyczne:

  • E. Jenkner i Pavel Čižák, 30 lipca 1905 r. – letnie,
  • Adam Górka, Jan Krupski, Jerzy Lechowski, Tadeusz Rogowski i Witold Udziela, 14 marca 1955 r. – zimowe.

Bibliografia edytuj

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.