Granatnik SPG-9

radzieckie działo bezodrzutowe

SPG-9 (ros. СПГ-9) – radzieckie lekkie działo bezodrzutowe oficjalnie klasyfikowane jako ciężki granatnik przeciwpancerny przeznaczony do zwalczania opancerzonych wozów bojowych, niszczenia i obezwładniania siły żywej oraz środków ogniowych.

Granatnik SPG-9
Ilustracja
Żołnierze polscy z granatnikiem SPG-9M w hełmach dźwiękochłonnych HD-3
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

ciężki granatnik przeciwpancerny

Obsługa

4 żołnierzy

Dane techniczne
Kaliber

73 mm

Nabój

kumulacyjny PG-9

Wymiary
Długość

2110 mm (niezaładowany)

Masa
broni

47,5 kg (niezaładowany)
59,5 kg (niezaładowany, z trójnogiem)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

435 m/s (dla pocisku PG-9W)

Szybkostrzelność praktyczna

5–6 strz./min

Zasięg skuteczny

500 m

Przebijalność pancerza

400 mm

Działo przystosowane jest do strzelania pociskami odłamkowymi OG-9W oraz przeciwpancernymi kumulacyjnymi PG-9W, podobnie jak armata 2A28 Grom montowana w BWP-1 (odpowiednio OG-15W i PG-15W). Amunicja ta klasyfikowana jest jako armatnia, chociaż posiada silnik rakietowy, który włącza się w odległości około 20 metrów od wylotu lufy po wystrzeleniu pocisku za pomocą zwykłego ładunku miotającego i zwiększa prędkość pocisku do 700 m/s[1]. SPG-9 wyposażono w celownik mechaniczny i celownik optyczny PGO-1 oraz mechaniczny mechanizm odpalający[1].

Granatnik został wprowadzony do służby w 1962 jako następca 82 mm działa bezodrzutowego B-10. Od 1968 w Polsce na uzbrojeniu oddziałów powietrznodesantowych stosowany z hełmem dźwiękochłonnym HD-3.

Obecnie SPG-9 to konstrukcja przestarzała, przy znacznej masie i dużych wymiarach ma siłę ognia mniejszą niż większość współczesnych granatników.

  • SPG-9 – wersja standardowa.
  • SPG-9N – wersja z noktowizorem.
  • SPG-9D – desantowy, wersja wyposażona w jarzmo z kołami.
  • SPG-9DM – zmodyfikowana wersja desantowa, zmieniono jarzmo z kołami.
  • SPG-9M – wersja zmodernizowana wyposażona w celownik PGOK-1. Posiada podstawę do montażu celownika noktowizyjnego typu 1PN52, teleskopową nogę przednią podstawy i składany chwyt transportowy.

Dane taktyczno-techniczne

edytuj
Granatnik SPG-9
Wzór SPG-9
Kaliber 73 mm
Masa broni niezaładowanej
na podstawie/na podstawie z zamocowanymi kołami (kg)
47,5/59,5
Długość broni (mm) 2110
Długość lufy (mm) 850
Kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej (°) –30 do +70
Czas przejścia w położenie bojowe (s) 25–35
Obsługa 4 osoby
Amunicja granatnika SPG-9
Wzór PG-9 OG-9
Rodzaj przeciwpancerny-kumulacyjny odłamkowy
Kaliber 73 mm 73 mm
Masa naboju 4,39 5,5
Masa pocisku (kg) 2,53 ?
Długość naboju (mm) 670 ?
Prędkość wylotowa/maksymalna (m/s) 435/700 ?
Przebijalność (mm) ~ 400 -
Zasięg efektywny/maksymalny (m) 500/1300 -/4500

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Igor Witkowski: Broń przeciwpancerna. Warszawa: Lampart, 1996, s. 51. ISBN 83-86776-25-0.
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 211. ISBN 83-86028-01-7.
  • Opracowanie zespołu pod kierunkiem Jerzego Paszkowskiego: Technika Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998. ISBN 83-11-08889-6.

Linki zewnętrzne

edytuj