Grzęda (geomorfologia)
Grzęda – w geomorfologii jest to wypukła forma ukształtowania terenu, podłużna, rozłożysta formacja na zboczu, stoku lub ścianie. Grzęda przebiega z góry na dół, często obok równolegle do niej biegnących zagłębień terenu (rynien, żlebów, depresji itp.)[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/Tatry_Bielskie_a15.jpg/250px-Tatry_Bielskie_a15.jpg)
Grzędą nazywa się także silnie wydłużone wzgórze o słabo rozciętych stokach i spłaszczonej wierzchowinie. Najczęściej mówi się o grzędach, gdy tego rodzaju formy występują obok siebie równolegle[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Szkolny słownik geograficzny – Jan Flis (1986)