Gudula
Święta Gudula (ur. przed 659 w Merchtem, zm. 712 w Moorsel w Brabancji, na terenie dzisiejszej Belgii) – pokutnica, patronka Brukseli[1].
| pokutnica | |
 Święta Gudula niosąca lampion, który demon stara się zgasić. | |
| Miejsce urodzenia |
Merchtem, Belgia |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
712 AD |
| Wspomnienie |
Kościół katolicki - 8 stycznia |
| Atrybuty |
lampion |
| Szczególne miejsca kultu |
Bruksela, Belgia |
Żywot edytuj
Święta Gudula była córką księcia Lotaryngii Witgera i świętej Amalbergii z Maubeuge. Jej bratem był święty Emebert, biskup Cambrii, a siostrami były późniejsze święte: Reinelda i Farahilda. W młodym wieku została oddana na wychowanie swojej matce chrzestnej, świętej Gertrudzie z Nivelles. W latach 652 a 659 Gertruda była ksienią klasztoru w Nivelles. Gertruda miała znaczny wpływ na ukształtowanie duchowości młodej Guduli. Po śmierci swojej wychowawczyni Gudula powróciła do rodzinnego domu. Surowo pokutowała, mieszkając w zbudowanej przez siebie celi. Często chodziła do kościoła Świętego Zbawiciela w Moorsel, oddalonego około 5 kilometrów od jej domu. Vita sanctae Gudilae podaje, że pewnej nocy gdy szła do świątyni, diabeł zasadzał się na nią - chciał jej przeszkodzić w dotarciu do celu i dlatego zdmuchnął płomień jej lampy. Gudula klęcząc, prosiła Boga o ponowne zapalenie swojej lampy. Została wysłuchana, a lampa cudownie z powrotem zapłonęła.
Przypisy edytuj
- ↑ Vera Schauber, Hanns Michael Schindler, Święci na każdy dzień, Bogusław Widła (tłum.), Warszawa: „Świat Książki”, 2000, ISBN 83-7227-616-1, OCLC 233514224.
Linki zewnętrzne edytuj
- Katedra pod wezwaniem świętych Michała i Guduli (pol. • ang. • niem. • hiszp. • wł.)
- Internetowy leksykon świętych (ang.)
- Vita sanctae Gudilae w Wikiźródłach (łac.)