Haidakhan Babadźihinduistyczny święty i guru, który – jak wierzą Indusi – pojawił się w 1970 roku w historycznej świętej jaskini, położonej u stóp kumaońskiej góry Kajlasz w Haidakhanie. Śri Babadżi spędził większość swojej 14-letniej inkarnacji (1970-1984) w Haidakhanie, gdzie założył aśram i Herakhan Samaj.

Życie

edytuj

Manifestacja

edytuj

Według „Nauk Babadżiego” Haidakhan Babadżi „pojawił się” w czerwcu 1970 roku w jaskini u podnóża kumaońskiej Góry Kajlasz, przy rzece Gautama Ganga, niedaleko małej wioski Hairakhan, w dystrykcie Nainital stanu Uttar Pradesh, w Indiach[1]. Jego zwolennicy utrzymują, że Haidakhan Babadżi jest Mahawatarem – „ludzką manifestacją Boga, nie zrodzoną z kobiety.”[1]

Medytacja na szczycie Kumaońskiej Góry Kajlasz

edytuj

Jego wyznawcy utrzymują, że zaczynając pod koniec września 1970 roku Haidakhan Babadżi spędził czterdzieści pięć dni medytując w małej świątyni na szczycie Kumaońskiej Góry Kajlasz[1]

Aśramy

edytuj

We wrześniu 1971 roku, Haidakhan Babadżi, zeznając pod przysięgą, przekonał sędziego z sądu w miejscowości Haldwani, że on jest Starym Babą z Herakhanu, który był aktywny w tamtym rejonie w latach 1860–1922, i stąd ma prawo do korzystania z aśramów w Katgarii i Haidakhanie[2].

Podróże

edytuj

W 1971 roku Haidakhan Babadżi zaczął podróżować po Indiach, głosząc swoje Przesłanie, wykonując święte ceremonie, takie jak jagna (ceremonia), i stopniowo przyciągając coraz więcej wyznawców. Wśród nich znaleźli się też celebryci, tacy jak Shammi Kapoor[3], i stopniowo coraz więcej przybyszów z Zachodu[4]. Lucyna Winnicka opisuje darśan Babadźiego w Mumbaju, w którym uczestniczyła wraz z grupa Polaków[5].

Mahasamadi

edytuj

Chociaż niektórzy z jego zwolenników[6] wierzyli, że jest on nieśmiertelny, Haidakhan Babadżi zmarł (jego zwolennicy preferują określenie „opuścił swoje ciało” albo „osiągnął mahasamadi[7]) w dniu 14 lutego 1984 roku, najprawdopodobniej z powodu zawału serca. Został pochowany w aszramie w Haidakhanie.

Sanatan Dharma

edytuj

Chociaż czczony według lokalnych zwyczajów, Haidakhan Babadżi wyjaśnił, że przyszedł odnowić Sanatan Dharmę raczej niż Hindu Dharmę (Hinduizm). Sanatan Dharma może być rozumiana jako pierwotna religia, odzwierciedlająca naturalne prawa, ustanowione na początku Stworzenia.

Znani wyznawcy i zwolennicy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c „Nauki Babadżiego,” przedmowa.
  2. Radhe Shyam. (1990). I Am Harmony. s. 125–135.
  3. Radhe Shyam. (1990). I Am Harmony. s. 158.
  4. Zobacz na przykład: Gaura Devi. (2001). Fire of Transformation. My life with Babaji.
  5. Spotkanie z Nieśmiertelnym. W: Lucyna Winnicka: Podróż dookoła świętej krowy. Wyd. 1. Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 145–149. ISBN 83-03-01549-4.
  6. Zobacz na przykład: Orr, Leonard, 1988, 1995.
  7. Zobacz na przykład: Radhe Shyam, 1990, s. 324.

Bibliografia

edytuj
  • Babaji Mahavatar. The Descent of Eternity into Time. (1983). Shri Hairakhan Baba Prachar Sangh Foundation. Amsterdam. NL. ISBN 90-70867-01-X.
  • Gaura Devi. (1990). Babaji’s Teachings. Allahabad: Haidakhandi Samaj.
  • Gaura Devi. (2001). Fire of Transformation. My life with Babaji. Devon, UK: Nymet Press. ISBN 0-9541839-0-8.
  • Orr, Leonard. (1988). Physical Immortality: The Science of Everlasting Life. ISBN 0-945793-01-4.
  • Orr, Leonard. (1995). Babaji: The Angel of the Lord. ISBN 0-945793-18-9.
  • Radhe Shyam. (1990). I Am Harmony. A Book About Babaji. Crestone, CO: Spanish Creek Publ. ISBN 0-9626421-0-X.
  • Nauki Babadżiego. (1990). Wrocław, PL: Herakhandi Samadż.
  • Winnicka, Lucyna. (1986). Podróż dookoła świętej krowy. Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-01549-4.

Linki zewnętrzne

edytuj

Inne media

edytuj