Halina Beisertówna

polska działaczka podziemia

Halina Beisertówna pseudonim Kasia (ur. 13 kwietnia 1919 w Żydówku, zm. 16 sierpnia 1944) – działaczka ruchu oporu w okresie II wojny światowej[1], harcerka, uczestniczka powstania warszawskiego.

Halina Beisertówna
Halina Beisert
ps. Kasia
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1919
Żydówek

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1944
Warszawa

Przyczyna śmierci

śmierć w powstaniu warszawskim

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Narodowość

polska

Rodzice

Edmund i Elwira z Olszowskich

Krewni i powinowaci

Zofia Beisertówna

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)
Grób Haliny i Zofii Beisnertówien

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Żydówku na Kujawach, córka Edmunda i Elwiry z Olszowskich[1] (kuzynka generała Stefana Roweckiego ps. „Grot”[2]). Ukończyła szkołę średnią[potrzebny przypis]. Harcerka, ochotniczka z hufca szkolnego PWK w Gdyni[potrzebny przypis].

W konspiracji była:

Ukrywała Żydów. Zatrzymała i ostrzegła niedoszłych uczestników zebrania w „spalonym” lokalu konspiracyjnym przy ulicy Księdza Skorupki w kwietniu 1944 roku. Uratowała dokumenty – w tym spis adresów – z opieczętowanego przez Gestapo lokalu powielarni przy ulicy Solec 53 i redakcji na ulicy Tamka 37[potrzebny przypis].

W powstaniu warszawskim pracowała przy ulicy Stanisława Moniuszki w zespole redakcyjnym „Biuletynu Zaginionych” i sekretarzowała w „Rzeczypospolitej Polskiej”. 15 sierpnia została ciężko poparzona w wyniku ostrzału lokalu sekretariatu Departamentu Informacji[1]. Zmarła następnego dnia w wyniku odniesionych ran[1].

Z relacji Włodzimierza Wnuka wynika, że Halina Beisertówna stała przy oknie z koleżanką w lokalu Departamentu Informacji przy ul. Moniuszki, kiedy pocisk „szafy” trafił ukosem w otwarty balkon, przy którym znajdowały się butelki z benzyną[1]. Dziewczęta biegły płonąc i wołając o ratunek[1]. Ogień udało się zgasić dopiero piaskiem[1]. Spalone do czarnej skóry, przeniesione do powstańczego szpitala, zmarły w męczarniach[1].

Pochowana wraz z siostrą Zofią na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[1](kwatera 25A-8-23)[3]. Przedstawiona pośmiertnie do odznaczenia Krzyżem Walecznych[1].

Jej młodsza siostra Zofia ps. „Kama” była łączniczką batalionu „Karpaty” pułku KG AK „Baszta”[1]. Poległa 1.09.1944 r[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n Powstańcze Biogramy - Halina Beisert [online], www.1944.pl [dostęp 2018-05-27] (ang.).
  2. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2018-05-27].
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

edytuj