Hanno Pevkur

estoński polityk

Hanno Pevkur (ur. 2 kwietnia 1977 w Iisaku) – estoński polityk, prawnik, samorządowiec, parlamentarzysta, od 2009 do 2012 minister spraw społecznych, w latach 2012–2014 minister sprawiedliwości, w latach 2014–2016 minister spraw wewnętrznych, od 2022 minister obrony, przewodniczący Estońskiej Partii Reform (2017–2018).

Hanno Pevkur
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1977
Iisaku

Minister spraw społecznych Estonii
Okres

od 2009
do 2012

Przynależność polityczna

Estońska Partia Reform

Poprzednik

Maret Maripuu

Następca

Taavi Rõivas

Minister sprawiedliwości Estonii
Okres

od 2012
do 2014

Przynależność polityczna

Estońska Partia Reform

Poprzednik

Kristen Michal

Następca

Andres Anvelt

Minister spraw wewnętrznych Estonii
Okres

od 2014
do 2016

Przynależność polityczna

Estońska Partia Reform

Poprzednik

Ken-Marti Vaher

Następca

Andres Anvelt

Minister obrony Estonii
Okres

od 2022

Przynależność polityczna

Estońska Partia Reform

Poprzednik

Kalle Laanet

Życiorys

edytuj

Studiował w tallińskiej szkole ekonomii, w 2002 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu. Dwa lata wcześniej wstąpił do Estońskiej Partii Reform. Pracował w administracji lokalnej, od 2003 do 2005 był urzędnikiem w dzielnicy Nõmme. W latach 2005–2007 zasiadał w stołecznej radzie miejskiej, w 2005 krótko pełnił funkcję wiceburmistrza Tallinna ds. edukacji, kultury i sportu.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego. Z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w 2011, 2015[1], 2019[2] i 2023[3].

W lutym 2009 zastąpił Maret Maripuu na stanowisku ministra spraw społecznych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. W kwietniu 2011 ponownie objął urząd ministra spraw społecznych w trzecim gabinecie tego samego premiera[4]. W grudniu 2012 przeszedł na urząd ministra sprawiedliwości, zastępując Kristena Michala[5].

W powołanym w marcu 2014 nowym rządzie Taaviego Rõivasa przeszedł na stanowisko ministra spraw wewnętrznych[6]. W kwietniu 2015 kolejny raz zaprzysiężony na urząd ministra spraw wewnętrznych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[7]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym rządem w listopadzie 2016.

W styczniu 2017 został nowym liderem Estońskiej Partii Reform[8], w kwietniu 2018 zastąpiła go Kaja Kallas. 18 lipca 2022 został ministrem obrony w drugim rządzie przewodniczącej swojej partii[9]. Utrzymał tę funkcję również w powołanym 17 kwietnia 2023 trzecim gabinecie Kai Kallas[10] oraz w utworzonym 23 lipca 2024 rządzie Kristena Michala[11].

Przypisy

edytuj
  1. Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-04-09]. (est.).
  2. Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  3. Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  4. Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2013-01-27]. (est.).
  5. Hanno Pevkur to take over as new Minister of Justice. balticbusinessnews.com, 10 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
  6. Peaminister Taavi Rõivase valitsus astus ametisse. valitsus.ee, 26 marca 2014. [dostęp 2014-03-26]. (est.).
  7. Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).
  8. Estonian Reform Party elects Hanno Pevkur as chairman. baltictimes.com, 8 stycznia 2017. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
  9. Tiina Jaakson: Galerii: president nimetas uue valitsuse ametisse ja ministrid andsid vande. err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18]. (est.).
  10. The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
  11. The new government is in office and will hold a sitting this Thursday. valitsus.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

Bibliografia

edytuj