Hary Piatrowicz Pahaniajła (biał. Гары Пятровіч Паганяйла, ros. Гарри Петрович Погоняйло, Garri Pietrowicz Pogoniajło; ur. 14 października 1943 na stacji Plisieckaja w obwodzie archangielskim) – białoruski prawnik, w latach 1991–1993 prezes Związku Adwokatów Białorusi, od 1998 roku Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego.

Hary Pahaniajła
Data i miejsce urodzenia

14 października 1943
Stacja Plisieckaja

Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego
Okres

od listopada 1998

Prezes Związku Adwokatów Białorusi
Okres

od 1991
do 1993

Życiorys

edytuj

Urodził się 14 października 1943 roku na stacji Plisieckaja, w obwodzie archangielskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego[1].

W latach 1961–1962 pracował jako tokarz w Państwowej Fabryce Łożysk Tocznych Nr 11 w Mińsku[1]. W latach 1970–1971 był zarządzającym konsultacją prawną rejonu kościukowickiego obwodu mohylewskiego. W 1971 roku został wybrany na sędziego ludowego rejonu bychowskiego. Od 1976 roku wykonywał różne obowiązki w Centralnym Aparacie Ministerstwa Sprawiedliwości Białoruskiej SRR, był specjalistą Zarządu Organów Sądowych, zastępcą naczelnika Wydziału Pracy Prawnej w Gospodarce Ludowej. Od 1978 roku pełnił funkcję naczelnika Wydziału Adwokatury Ministerstwa Sprawiedliwości[2]. W latach 1989–1998 pracował jako kierownik poradni prawnej rejonu sowieckiego Mińska. W lipcu 1998 roku został pozbawiony białoruskiej licencji na prawo zajmowania się działalnością adwokacką[1]. W listopadzie 1998 roku został członkiem Międzyterytorialnego Kolegium Adwokatów Gildii Rosyjskich Adwokatów w Moskwie[2].

Był inspiratorem założenia Związku Adwokatów Białorusi i, w latach 1991–1993, jego pierwszym prezesem. Brał udział w opracowaniu szeregu aktów prawnych, w szczególności Konstytucji Republiki Białorusi z 1994 roku i Prawa o adwokaturze Republiki Białorusi. Jako adwokat i obrońca praw człowieka uczestniczył w wielu głośnych sprawach sądowych, m.in. poety Sławamira Adamowicza, dziennikarzy ORT Pawła Szeremieta i Dzmitryja Zawadskiego, byłej przewodniczącej Narodowego Banku Republiki Białorusi Tamary Winnikawej, byłego premiera Michaiła Czyhira, przewodniczącego ZAO „Zasswiet” Wasila Starawojtaua, deputowanego Rady Najwyższej XIII kadencji Andreja Klimaua i innych[2]. Od listopada 1998 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego, wchodzi w skład Rady BKH[1]. Od 2003 roku jest ekspertem ROO „Biełorusskij Chielskinskij komitiet”[2].

Życie prywatne

edytuj

Hary Pahaniajła jest prawosławny. Ma syna i córkę[1].

  • Nauczno-prakticzeskij kommientarij k Położeniju o towariszczeskich sudach. Mińsk: 1980. (ros.).
  • Otwietstwiennost′ niesowierszennoletnich. Mińsk: 1982. (ros.).
  • Nastolnaja kniga narodnogo zasiedatela. Mińsk: 1984. (ros.).

Hary Pahaniajła jest także autorem licznych artykułów w białoruskiej prasie na temat obowiązującego prawodawstwa i konkretnych kolizji prawnych[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Kto…, s. 202–203
  2. a b c d Погоняйло Гарри Петрович. Kto jest’ kto w Riespublikie Biełaruś. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ros.).

Bibliografia

edytuj
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.