Henryk Grabowski (oficer)
Henryk Ksawery Franciszek Grabowski[a] (ur. 3 grudnia 1884, zm. 1944) – major kawalerii Wojska Polskiego, agent wywiadu niemieckiego.
 major kawalerii
| |
| Data urodzenia |
3 grudnia 1884 |
|---|---|
| Data śmierci |
1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918-1924 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
zastępca dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie arystokratycznej. W 1923 jako major był zastępcą dowódcy 23 Pułku Ułanów Grodzieńskich[1]. W 1924 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 23 puł.[2]. Później został zdegradowany za oszustwa[potrzebny przypis].
Trudnił się szantażem, przyjmował łapówki, w czasie II wojny światowej został też agentem Gestapo. Jako oszust na dużą skalę, posiadający między innymi niemiecką koncesję na handel złotem, podawał się za pułkownika WP z Tarnowskich Gór[3][4]. Mieszkał w Warszawie. Po ujawnieniu faktu współpracy z Niemcami, 20 lipca 1944 Polskie Państwo Podziemne skazało go na karę śmierci. Został jednak zastrzelony wcześniej, ze względów prewencyjnych[5].
Odznaczenia edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Henryk I Grabowski”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie majora rezerwy kawalerii Henryka II Grabowskiego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 645, 677.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 578, 617.
- ↑ Jacek Wilamowski, Srebrniki Judasza: zdrada i kolaboracja--konfidenci niemieckich władz bezpieczeństwa w okupowanej Polsce 1939-1945. Agencja Wydawnicza "CB", 2004, s.156.
- ↑ Jacek Wilamowski, Honor, zdrada, kaźń: afery Polski Podziemnej 1939-1945. Agencja Wydawnicza CB, 1999, s.78.
- ↑ Andrzej Zasieczny, Zdrajcy, donosiciele i konfidenci w okupowanej Polsce 1939-1945. Warszawa 2016, s.233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 645.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 578.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 34.