Henryk Kietliński

polski duchowny

Henryk Kietliński (ur. 6 listopada 1932 w Leszczydole Nowinach, zm. 4 marca 2017 w Warszawie[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, pallotyn, doktor nauk humanistycznych, wyższy przełożony księży pallotynów w Polsce i na misjach.

Henryk Kietliński
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1932
Leszczydół-Nowiny

Data i miejsce śmierci

4 marca 2017
Warszawa

Konsulator generalny w Rzymie
Okres sprawowania

1971–1977

Prowincjał polskiej prowincji pallotynów
Okres sprawowania

1978–1984

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Pallotyni

Śluby zakonne

1951

Prezbiterat

19 czerwca 1958

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Pro Patria” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Życiorys

edytuj

W okresie wojennym chodził do szkoły podstawowej w Leszczydole-Nowinach. W roku szkolnym 1945/46 rozpoczął naukę w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum w Wyszkowie nad Bugiem (ówczesna nazwa) czyli w dzisiejszym I Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Wyszkowie. W 1949 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego polskich pallotynów w Ołtarzewie.

W czasie okupacji służył w Szarych Szeregach – był w zastępie „Zawiszaków”, nosił pseudonim „Dąbek”[2].

Pierwsze śluby zakonne złożył w 1951, a święcenia kapłańskie przyjął w 1958.

Ukończył studia specjalistyczne w zakresie teologii pastoralnej i socjologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zaś z teologii apostolstwa świeckich na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. W latach 1978–1984 pełnił funkcję prowincjała polskiej prowincji pallotynów. Był postulatorem procesów kanonizacyjnych ks. Józefa Jankowskiego i ks. Józefa Stanka oraz beatyfikacyjnych sześciu innych męczenników za wiarę, przy Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie. Pełnił posługę kapelana wielu środowisk kombatanckich. Założyciel Instytutu Teologii Apostolstwa przy Akademii Teologii Katolickiej (obecnie UKSW). Przez wiele lat wykładał w WSD w Ołtarzewie.

W 2001 uzyskał stopień doktora na UKSW w Warszawie w dziedzinie nauki humanistyczne, dyscyplinie socjologia, specjalności socjologia religii[3].

Opublikował m.in. Moje dialogi z Janem Pawłem II, Blok–notes Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza oraz biografie pallotyńskich błogosławionych i sług Bożych.

Odznaczenia, wyróżnienia

edytuj

2 sierpnia 2009 roku został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], w maju 2012 roku awansował na stopień majora.

Odznaczony również Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” i medalem „Pro Patria”.

W 2013 otrzymał odznakę „Zasłużony dla Warszawy” za wyróżniającą się działalność na rzecz stolicy.

20 marca 2003 roku nadano mu honorowe obywatelstwo Gminy Wyszków[5].

Książki

edytuj
  • Moje dialogi z Janem Pawłem II
  • Blok–notes Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
  • Błogosławiony ksiądz Józef Jankowski
  • "Rudy": kapelan Czerniakowa bł. ks. Józef Stanek SAC
  • Apostołowie najtrudniejszej ewangelizacji: ks. Franciszek Bryja, ks. Franciszek Kilian, br. Paweł Krawczewicz, ks. Norbert Jan Pellowski, ks. Jan Szambelańczyk

Przypisy

edytuj
  1. Zmarł ks. Henryk Kietliński. tubawyszkowa.pl. [dostęp 2017-03-05]. (pol.).
  2. Archiwum Historii Mówionej - Ksiądz Henryk Kietliński [online] [dostęp 2018-01-15] (ang.).
  3. Dr Henryk Kietliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-07-29].
  4. Duchowni i członkinie Instytutu Prymasowskiego nagrodzeni przez prezydenta
  5. Miasto i Gmina Wyszków, powiat wyszkowski, województwo mazowieckie. [dostęp 2009-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-19)].