Herb Lidy – jeden z symboli Lidy nadany miastu przez króla Polski i wielkiego księcia litewskiego Zygmunta III Wazę 17 września 1590 i przywrócony 9 kwietnia 2002 decyzją Miejskiego Komitetu Wykonawczego Lidy.

Herb Lidy
Ilustracja
Typ herbu

miejski

Wprowadzony

17 września 1590,
30 maja 2002

Jest również herbem rejonu lidzkiego.

Opis herbu edytuj

Tarcza barokowa podzielona słup. W prawym, czerwonym polu lew złoty zwrócony w prawo, w lewym, niebieskim polu dwa skrzyżowane złote klucze.

Znaczenie edytuj

Brak jest danych co do znaczenia wszystkich symboli umieszczonych na herbie. Klucze w heraldyce można różnie interpretować, być może są to klucze piotrowe.

Historia edytuj

Pierwszy herb Lidzie nadał król Polski i wielki książę litewski Zygmunt III Waza, wraz z nadaniem jej 17 września 1590 praw magdeburskich. Był to herb obowiązujący współcześnie. Na niektórych przedstawieniach historycznych jeden z kluczy jest złoty, a drugi srebrny. Herb Lidy należy do najstarszych herbów miejskich na Białorusi.

6 kwietnia 1845 cesarz rosyjski Mikołaj I Romanow nadał miastu nowy herb. Składał się on z dwóch pól, dziejących go w pas. W górnym znajdowała się srebrna pogoń na czerwonym (szkarłatnym) polu – herb guberni wileńskiej, w dolnym na zielonym polu snop oraz sierp, symbolizujące rolniczy charakter powiatu lidzkiego.

W II Rzeczypospolitej przywrócono przedrozbiorowy herb. Na jego przedstawieniach z 1920 lew jest srebrny.

Brak jest danych czy w czasach sowieckich Lida posiadała godło.

W niepodległej Białorusi, 9 kwietnia 2002, Miejski Komitet Wykonawczy Lidy postanowił przywrócić herb nadany przez Zygmunta III Wazę, jako mający trwałą wartość historyczną i kulturową. 30 maja 2002 herb został zarejestrowany w Rejestrze Herbowym Republiki Białorusi.

Bibliografia edytuj