Herbert Mehlhorn
Herbert Mehlhorn (ur. w 1903 roku w Chemnitz – zm. w 1968 roku w Tübingen) – prezydent rejencji opolskiej od 1942 roku, adwokat niemiecki.
Pracownik Sicherheitsdienst, członek NSDAP, po 1936 roku wysoki funkcjonariusz Reichssicherheitshauptamt. Po odmowie bezpośredniego udziału w prowokacjach granicznych, prowokacji gliwickiej Heydrich przesunął Mehlhorna na niższe stanowisko administracyjne. Od jesieni 1939 roku był wysokim urzędnikiem i współpracownikiem Artura Greisera w okupowanej Wielkopolsce (Warthegau). Pełnił urząd szefa departamentu I (zarząd spraw ogólnych, wewnętrznych i finansowych). Jako adwokat był także prawą ręką Gauleitera Artura Greisera w kwestiach prawnych i autorem projektów wielu zbrodniczych nazistowskich zarządzeń. Od 1941 odpowiadał za tzw. kwestię żydowską. Numer rejestracyjny jego samochodu świadczył o jego randze służbowej (auto Greisera miało znak - P1, jego zastępcy Jagera - P2, a Mehlhorna - P3). W 1943 został przesunięty do pracy w Opolu (jako pełniący obowiązki szefa dystryktu)[1]. Odpowiedzialny za liczne zbrodnie przeciw narodowi polskiemu. Po zakończeniu wojny mieszkał w RFN.
Przypisy edytuj
- ↑ Catherine Epstein: Model Nazi: Arthur Greiser and the Occupation of Western Poland. Oxford: Oxford University Press, 2010.
Bibliografia edytuj
- Hans von Ahlfen, Walka o Śląsk 1944/1945, Wrocław 2009, s. 95.