Hybener – polski herb szlachecki z nobilitacji[2].

Herb Hybener według Ostrowskiego[1]

Opis herbu edytuj

Na tarczy ściętej, w polu górnym, zajmującym 2/3 tarczy, błękitnym i w dolnym złotym, ośmiu zielonymi paskami, rozchodzącymi się perspektywicznie ku dołowi, niby zagony w polu, pod barkami złotego półksiężyca, obejmującymi rogami złotą gwiazdę – mąż w rzymskim stroju, z nożem w prawej ręce, a lewą opartą na biodrze. W klejnocie – pół męża takiego jak na tarczy. Labry błękitne podbite złotem[3].

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nadany Mikołajowi Hybenerowi, Prusakowi, geometrze nadwornemu przez Jana Alberta ks. Radziwiłła na Ołyce i Nieświeżu, r. 1615[3][4].

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny)[4]:

Hybener.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 192.
  2. Według treści dyplomu nadania, nie chodzi o nobilitację, do której Radziwiłł na terenie Rzeczypospolitej nie miał prawa, a o nadanie herbu: Dyplom Jana Albrychta Radziwiłła
  3. a b Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 113.
  4. a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 114.