IV Sonata fortepianowa Beethovena

Sonata fortepianowa nr 4 Es-dur op. 7 Ludwiga van Beethovena została skomponowana w latach 1796–1797 i zadedykowana hrabinie Barbarze von Keglevics. Przez samego kompozytora ochrzczona mianem Grande Sonate (fr. „Wielka sonata”)[1], rozmiarem pozostawia w tyle większość jego dzieł tego gatunku (wykonanie dzieła trwa ok. 28 minut). Uważana jest też często za pierwsze wielkie dzieło Beethovena.

Początek Sonaty op. 7
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Części utworu edytuj

  1. Allegro molto e con brio
  2. Largo, con gran espressione
  3. Allegro. Minore
  4. Rondo. Poco allegretto e grazioso

Przypisy edytuj

  1. Giovanni Guanti, Invito all'ascolto di Beethoven, Mediolan 1995, s. 333 (ISBN 88-425-1647-3).