IV Sonata fortepianowa Beethovena
Sonata fortepianowa nr 4 Es-dur op. 7 Ludwiga van Beethovena została skomponowana w latach 1796–1797 i zadedykowana hrabinie Barbarze von Keglevics. Przez samego kompozytora ochrzczona mianem Grande Sonate (fr. „Wielka sonata”)[1], rozmiarem pozostawia w tyle większość jego dzieł tego gatunku (wykonanie dzieła trwa ok. 28 minut). Uważana jest też często za pierwsze wielkie dzieło Beethovena.
Części utworu edytuj
Przypisy edytuj
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):