I liga polska w rugby (1971/1972)

I liga polska w rugby (1971/1972) – szesnasty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce Lechia Gdańsk, a trzecie Skra Warszawa.

I liga 1971/1972
1971 1972/1973
Szczegóły turnieju
Termin

29 sierpnia 1971 – 25 czerwca 1972

Liczba drużyn

6

Gold medal blank.svg I miejsce

AZS AWF Warszawa (5. tytuł)

Silver medal blank.svg II miejsce

Lechia Gdańsk

Bronze medal blank.svg III miejsce

Skra Warszawa

Decrease2.svg II liga

Orzeł Warszawa, Czarni Bytom

Strona internetowa

Uczestnicy rozgrywekEdytuj

Do rozgrywek grupy silniejszej I ligi w tym sezonie zostało zakwalifikowanych 6 najlepszych drużyn w rozgrywkach poprzedniego sezonu: Polonia Poznań, Lechia Gdańsk, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Czarni Bytom i Orzeł Warszawa[1][2].

Przebieg rozgrywekEdytuj

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż. Dwie najsłabsze drużyny miały w kolejnym sezonie spaść do grupy słabszej[3].

Wyniki spotkań[3]:

Polonia Poznań Lechia Gdańsk AZS AWF Warszawa Skra Warszawa Czarni Bytom Orzeł Warszawa
Polonia Poznań 8:12 9:10 3:11 3:6 6:3 6:6 9:0 19:6 19:3 16:0
Lechia Gdańsk 3:0 12:10 13:8 13:20 3:5 13:6 3:6 24:6 27:14 9:0 (wo)
AZS AWF Warszawa 8:3 23:7 6:12 34:6 3:0 4:4 9:0 (wo) 26:9 32:8 22:9
Skra Warszawa 8:8 9:8 17:17 8:13 9:8 14:10 20:6 7:13 6:0 13:13
Czarni Bytom 6:5 0:23 3:5 14:24 3:11 12:27 3:8 17:10 20:13 9:0 (wo)
Orzeł Warszawa 6:21 12:15 0:19 6:43 3:9 brak danych 8:22 6:20 0:6 6:11

Tabela końcowa[4] (na czerwono wiersze z drużynami, które spadały do słabszej grupy – późniejszej II ligi):

Pozycja Drużyna Punkty razem Bilans punktów
1 AZS AWF Warszawa 51 299:131
2 Lechia Gdańsk 51 278:180
3 Skra Warszawa 43 195:165
4 Polonia Poznań 38 198:144
5 Czarni Bytom 35 150:246
6 Orzeł Warszawa 19 107:361

Słabsza grupa (II liga)Edytuj

Równolegle z rozgrywkami grupy silniejszej rywalizowały drużyny w grupie słabszej (od kolejnego sezonu nazwanej II ligą)[2]. Przystąpiły do nich cztery słabsze drużyny I ligi z poprzedniego sezonu (Spójnia Gdańsk, Budowlani Łódź, Posnania Poznań, Ogniwo Sopot), uzupełnione o nowy klub Mazovia Mińsk Mazowiecki. W toku sezonu Spójnia Gdańsk przekazała sekcję rugby Bałtykowi Gdynia i drużyna kończyła rozgrywki już pod nowym szyldem[5][2].

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż. Dwie najlepsze drużyny miały w kolejnym sezonie awansować do I ligi[6].

Końcowa klasyfikacja grupy słabszej[7] (na zielono wiersze z drużynami, które awansowały do I ligi):

Pozycja Drużyna
1 Budowlani Łódź
2 Bałtyk Gdynia
3 Posnania Poznań
4 Ogniwo Sopot
5 Mazovia Mińsk Mazowiecki

Inne rozgrywkiEdytuj

W rozgrywanych w tym sezonie mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosła drużyna Budowlani Łódź[8].

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

BibliografiaEdytuj

  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
  • Historia rugby w Polsce. pzrugby.pl. [dostęp 2019-06-17].

Linki zewnętrzneEdytuj