Wikipedia

I liga polska w rugby (1980/1981)

I liga polska w rugby (1980/1981) – dwudziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce zajęła Skra Warszawa, a trzecie Lechia Gdańsk.

I liga 1980/1981
1979/1980 1981/1982
Szczegóły turnieju
Termin

24 sierpnia 1980 – 10 czerwca 1981

Liczba drużyn

8

I miejsce

AZS AWF Warszawa (10. tytuł)

II miejsce

Skra Warszawa

III miejsce

Lechia Gdańsk

Strona internetowa

Uczestnicy rozgrywek edytuj

W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło osiem drużyn. Było wśród nich siedem najlepszych drużyn poprzedniego sezonu: AZS AWF Warszawa, Polonia Poznań, Skra Warszawa, Budowlani Łódź, Orkan Sochaczew, Budowlani Lublin i Lechia Gdańsk oraz drużyna, która awansowała z II ligi – Posnania Poznań[1].

Przebieg rozgrywek edytuj

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, mecz i rewanż. Najsłabsza drużyna spadała do II ligi, a przedostatnia grała mecz barażowy o prawo gry w I lidze w kolejnym sezonie z drugą drużyną II ligi[2].

Wyniki spotkań[3]:

AZS AWF Warszawa Polonia Poznań Skra Warszawa Budowlani Łódź Orkan Sochaczew Budowlani Lublin Lechia Gdańsk Posnania Poznań
AZS AWF Warszawa – 28:3 56:0 62:12 60:9 38:0 39:12 9:0 (wo)
Polonia Poznań 3:52 – 12:10 12:9 15:3 14:34 0:9 (wo) 31:0
Skra Warszawa 6:13 21:15 – 22:6 25:12 60:13 7:3 32:8
Budowlani Łódź 11:40 6:7 10:12 – 19:10 7:3 9:22 48:0
Orkan Sochaczew 0:62 9:0 (wo) 14:14 12:6 – 36:13 17:13 28:7
Budowlani Lublin 6:33 9:0 (wo) 16:22 9:13 8:12 – 3:13 14:0
Lechia Gdańsk 6:19 9:0 (wo) 17:8 35:10 15:6 10:15 – 9:0 (wo)
Posnania Poznań 9:23 8:16 12:29 10:23 9:14 13:27 7:18 –

Tabela końcowa (na czerwono wiersz z drużyną, która miała spaść do II ligi, a na żółto z drużyną, która miała zagrać w barażu o utrzymanie w I lidze)[4]:

Pozycja Drużyna Punkty razem Bilans punktów
1 AZS AWF Warszawa 42[a] 534:77
2 Skra Warszawa 33 268:207
3 Lechia Gdańsk 33 182:149
4 Orkan Sochaczew 31 191:257
5 Budowlani Łódź 24 189:256
6 Budowlani Lublin 24 170:271
7 Polonia Poznań 22 128:207
8 Posnania Poznań 12 83:327

Ostatecznie do drugiej ligi nie spadła żadna drużyna i nie odbył się baraż – na zakończenie sezonu sekcja rugby Polonii Poznań połączyła się z Posnanią i ta ostatnia pozostała w I lidze[5].

II liga edytuj

Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Zagrało tam siedem drużyn. Do rozgrywek nie przystąpił zlikwidowany przed sezonem zespół rugby Bałtyku Gdynia, z kolei powróciła do rozgrywek Juvenia Kraków. W ciągu sezonu wycofały się Brda Rytel i druga drużyna Budowlanych Łódź[6]. Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna. Drużyny podzielono na dwie grupy: północną i południową. W grupie północnej drużyny grały każdy z każdym, mecz i rewanż. W grupie południowej rozgrywki odbywały się systemem turniejowym (w każdym turnieju drużyny grały każdy z każdym), przy czym odbyły się tylko trzy turnieje jesienne, a odwołano trzy turnieje wiosenne. Na zakończenie sezonu zwycięzcy obu grup rozegrali mecz finałowy. Obie drużyny uczestniczące w nim awansowały do I ligi[7].

Końcowa klasyfikacja w grupach II ligi (na żółto wiersz z drużynami, które awansowały do finału ligi)[7]:

Grupa północna Grupa południowa
Pozycja Drużyna Pozycja Drużyna
1 Ogniwo Sopot 1 Czarni Bytom
2 Lechia II Gdańsk 2 Juvenia Kraków
3 Budowlani Olsztyn 3 Budowlani II Łódź

W finale ligi Czarni Bytom pokonali Ogniwo Sopot 17:6[8].

Inne rozgrywki edytuj

W finale Pucharu Polski AZS AWF Warszawa pokonał Budowlanych Łódź 34:3[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosła Skra Warszawa[10].

Nagrody edytuj

W 1981 po raz pierwszy Polski Związek Rugby przyznał nagrody dla najlepszego zawodnika i trenera. Najlepszym zawodnikiem został Jerzy Milart, a trenerem Ryszard Wiejski[11].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Źródło podaje liczbę 45 punktów, jednak przy 14 rozegranych meczach i 3 punktach możliwych do zdobycia za zwycięstwo maksymalna liczba punktów do uzyskania jest mniejsza niż 45. Przeliczenie wyników w sezonie daje 42 punkty (14 zwycięstw).

Przypisy edytuj

  1. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 465, 466-476, 815.
  2. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 466.
  3. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 466–476.
  4. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 476.
  5. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 465, 490, 816.
  6. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 177, 186, 816–818.
  7. ↑ a b Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 816–818.
  8. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 818.
  9. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
  10. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 919.
  11. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.

Bibliografia edytuj

  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=I_liga_polska_w_rugby_(1980/1981)&oldid=68848474”