Ignacy Dobrogoyski
Ignacy Dobrogoyski, także znany pod nazwiskiem Dobrogojski (ur. 27 lipca 1772, zm. kwiecień 1825) – polski wojskowy, uczestnik wojen napoleońskich. Syn Macieja, podczaszego bracławskiego, oraz Marianny z Trąmpczyńskich[1]. Po ojcu był dziedzicem Leśniewa i Leśniewka.
| Podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1772 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
kwiecień 1825 |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Brał udział w kampanii 1794. W wojsku Królestwa Polskiego był podpułkownikiem.
Za swe męstwo otrzymał Krzyż Kawalerski Virtuti Militari.
Kapitan w 8 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, mianowany szefem batalionu 27.05.1809[2], odznaczony krzyżem Legii Honorowej 22.08.1812 (za Smoleńsk), major 18.01.1813[3]. W 1813 wszedł do 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, w bitwie pod Lipskiem po zranieniu płk. Michała Cichockiego 16 października 1813 objął komendę pułku, ranny 19 października 1813 (ostatniego dnia bitwy pod Lipskiem), odznaczony krzyżem oficerskim Legii Honorowej 23.10.1813. W 1814 wrócił do Kraju z Pułkiem Nadwiślańskim[4].
Przynależał do związków masońskich. W roku 1820 notowany jako wolnomularz, były podpułkownik, członek czeladnik loży "Bracia Polscy Zjednoczeni"[5]. Oskarżony o przynależność do Wolnomularstwa Narodowego[6].
Jego synem był Stanisław Dobrogoyski[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ W. Skowroński "Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI-XIX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk): D", str. 45
- ↑ S.Kirkor, "Pod sztandarami Napoleona",str.104
- ↑ tamże
- ↑ tamże, po kapitulacji Napoleona i przejęciu zwierzchnictwa nad Wojskiem Polskim przez cara Aleksandra
- ↑ St. Małachowski-Łempicki "Wykaz polskich lóż wolnomularskich ...", str.82, notowany pod pozycją 646.
- ↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 496
- ↑ W. Skowroński "Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI-XIX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk): D", str. 46
Bibliografia
edytuj- Bronisław Gembarzewski: Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807-1814. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1905.
- Stanisław Kirkor, Pod Sztandarami Napoleona, wyd. Oficyna poetów i malarzy, Londyn 1982.
- Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, wyd. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929.