Ignacy Posadzy

Sługa Boży, współzałożyciel TChr i założyciel MChr

Ignacy Posadzy (ur. 17 lutego 1898 w Szadłowicach[1], zm. 17 stycznia 1984 w Puszczykowie) – polski duchowny katolicki, chrystusowiec oraz Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Ignacy Posadzy SChr
Czcigodny Sługa Boży
zakonnik, prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1898
Szadłowice

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1984
Puszczykowo

Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej
Okres sprawowania

1933–1968

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej

Śluby zakonne

16 października 1933

Diakonat

5 grudnia 1920

Prezbiterat

19 lutego 1921

Miejsce spoczynku

kaplica Domu Generalnego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu

Rodzice

Jakub,
Katarzyna z d. Pawlak

Dokument przełożonego
Pierwotny grób ks. Ignacego Posadzego na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Życiorys

edytuj

W 1905 wziął udział w strajku dzieci, skierowanym przeciwko wprowadzeniu języka niemieckiego na lekcjach religii w szkole w Szadłowicach. Od 1908 uczęszczał do Gimnazjum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Po maturze, w 1917 wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Ze względu na I wojnę światową studia kontynuował w Münster i Fuldzie, a po jej zakończeniu w Gnieźnie i Poznaniu.

W Niemczech po raz pierwszy zetknął się z problemem polskiej emigracji, a w sposób szczególny z problemami robotników sezonowych z zaboru rosyjskiego. Postanowił, że kiedy będzie kapłanem, poświęci swój wolny czas rodakom na obcej ziemi.

19 lutego 1921 w katedrze gnieźnieńskiej, z rąk biskupa Wilhelma Kloske przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach był wikariuszem w poznańskim kościele farnym, a później prefektem w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu. W tym czasie był również współredaktorem miesięcznika „Biblioteka Kaznodziejska” oraz „Wiadomości dla Duchowieństwa”.

Życie zakonne

edytuj

W 1929 z ramienia prymasa Polski, kard. Augusta Hlonda, odbył podróż do Brazylii, Urugwaju i Argentyny, w celu poznania warunków życia polskich emigrantów. W 1932 kard. Hlond powierzył ks. Posadzemu zorganizowanie nowego, męskiego zgromadzenia zakonnego – Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców (obecnie Zgromadzenie to nosi nazwę: Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej). W ten sposób ks. Ignacy Posadzy stał się pierwszym nowicjuszem tegoż Zgromadzenia, a po złożeniu ślubów zakonnych w 1933 został mianowany przełożonym generalnym. Urząd ten pełnił do 1968.

Pamiętając o sugestii kard. Augusta Hlonda, w 1959 założył w Morasku pod Poznaniem żeńskie zgromadzenie zakonne – Siostry Misjonarki Chrystusa Króla.

Ks. Ignacy Posadzy zmarł 17 stycznia 1984 w Puszczykowie pod Poznaniem. Został pochowany na poznańskim cmentarzu na Miłostowie, w kwaterze chrystusowców. W roku 2007 została przeprowadzona ekshumacja i doczesne szczątki o. Ignacego zostały przeniesione do kaplicy Domu Głównego w Poznaniu.

Proces beatyfikacyjny

edytuj
Proces beatyfikacyjny Ignacego Posadzego
Data Wydarzenie
16 czerwca 1999 Pismo przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego, skierowane do arcybiskupa poznańskiego, w sprawie rozpoczęcia procedury beatyfikacyjnej
23 maja 2000 Nihil obstat Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[2]
17 stycznia 2001 Uroczyste rozpoczęcie procesu w archikatedrze poznańskiej[3]
22 lutego 2001 Przesłuchanie pierwszego świadka
10 maja 2005 Nominacja postulatora – ks. Bogusława Kozioła SChr
19 września 2005 Śmierć jednego z sędziów procesu – ks. prof. dr hab. Edwarda Nawrota
30 marca 2006 Nominacja nowego notariusza – ks. Andrzeja Orczykowskiego SChr
12–13 stycznia 2007 Ekshumacja i rekognicja jego doczesnych szczątków, przeniesienie i złożenie w kaplicy domu głównego[4]
20 stycznia 2007 Translacja jego doczesnych szczątków[5]
18 kwietnia 2007 Sesja podczas której przesłuchano ostatniego świadka
6 maja 2009 Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego[6]
19 czerwca 2009 Złożenie dokumentacji w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie
1 lipca 2009 Zatwierdzenie postulatora rzymskiego (ks. Tomasza Porzyckiego SChr) przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych
22 sierpnia 2009 Nominacja ks. Bogusława Kozioła SChr na wicepostulatora w procesie
3 września 2009 Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, zezwalający na otwarcie procesu na etapie rzymskim
23 listopada 2009 Otwarcie akt procesowych w Rzymie i skierowanie ich do formalnego sprawdzenia, w celu wydania dekretu "de validitate"
7 lipca 2011 Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o ważności akt procesu diecezjalnego[2]
1 października 2014 Rezygnacja ks. Tomasza Porzyckiego SChr z funkcji postulatora
10 kwietnia 2015 Dekret nominacyjny przełożonego generalnego ks. Ryszarda Głowackiego SChr dla ks. Bogusawa Kozioła SChr, mianujący go na postulatora w procesie na etapie rzymskim
29 maja 2015 Zatwierdzenie ks. Bogusława Kozioła SChr przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych postulatorem rzymskim
21 czerwca 2018 Postulator złożył w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie ukończone Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis[7]
30 listopada 2021 Dyskusja Komisji Teologicznej nad Positio[8]
1 grudnia 2021 Komisja Teologiczna ocenia Positio pozytywnie[9]
13 grudnia 2022 Dyskusja kardynałów i biskupów dotycząca heroiczności jego cnót, która zakończyła się akceptacją przedłożonej dokumentacji[10]
17 grudnia 2022 Papież Franciszek potwierdził pozytywną opinię kardynałów i biskupów. Od tego dnia przysługuje o. Ignacemu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego[11][12]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 377.
  2. a b ~ 1984 ~ (Ignacy Posadzy). newsaints.faithweb.com. [dostęp 2022-12-20]. (ang.).
  3. Ks. Tadeusz Winnicki: Zapis I sesji dochodzenia diecezjalnego. patrimonium.chrystusowcy.pl, 2001-01-25. [dostęp 2022-12-20].
  4. Ekshumacja i rekognicja. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-20].
  5. Translacja doczesnych szczątków sługi Bożego ks. Ignacego. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-20].
  6. Zakończenie dochodzenia diecezjalnego. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-20].
  7. Złożenie „Positio” o. Ignacego w Kongregacji. [w:] Ośrodek Postulatorski Towarzystwa Chrystusowego [on-line]. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2019-03-11].
  8. Bogusław Kozioł, Dyskusja Komisji Teologicznej nad "Positio" o. Ignacego [online], chrystusowcy.pl [zarchiwizowane z adresu 2021-11-29].
  9. Ks. Bogusław Kozioł SChr: Pozytywny wynik Komisji Teologów. chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-19].
  10. Pozytywny wynik Komisji Kardynałów i Biskupów procesu o. Ignacego. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-19].
  11. Ojciec Ignacy Posadzy Czcigodnym Sługą Bożym. patrimonium.chrystusowcy.pl. [dostęp 2022-12-19].
  12. Stolica Apostolska uznała heroiczność cnót dwóch poznańskich kapłanów. ekai.pl, 2022-12-17. [dostęp 2022-12-19].

Bibliografia

edytuj
  • Maria Paradowska: Wszystko dla Boga i Polonii. Życie i dzieło ks. Ignacego Posadzego. Poznań: 1998.
  • B. Kozioł: Wszystko dla Boga, wszystko dla dusz... Duchowość Towarzystwa Chrystusowego według o. Ignacego Posadzego. Poznań: Hlondianum 2008.

Konferencje Czcigodnego Sługi Bożego:

  • Ignacy Posadzy: Dzieła. O Kapłaństwie, Eucharystii i Kościele. red. B. Kozioł. T. I. Poznań: Hlondianum, 2006.
  • Ignacy Posadzy: Dzieła. O życiu zakonnym, Towarzystwie Chrystusowym, Założycielu kard. Hlondzie, wychodźstwie. red. B. Kozioł. T. II. Poznań: Hlondianum, 2009.
  • Ignacy Posadzy: Dzieła. O Bogu Trójjedynym, Matce Bożej i świętych, życiu duchowym i eschatologii. red. B. Kozioł. T. III. Poznań: Hlondianum, 2011.
  • Ignacy Posadzy: Dzieła. O wychowaniu i formacji. red. B. Kozioł. T. IV. Poznań: Hlondianum, 2014.

Linki zewnętrzne

edytuj