Ikarios (syn Perieresa)

Ikarios (gr. Ἰκάριος) – postać z mitologii greckiej, syn Perieresa lub Ojbalosa, brat Tyndareosa i Hippokoona[1].

Ikarios
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Perieres lub Ojbalos

Żona

Polykaste

Rodzeństwo

Tyndareos, Hippokoon

Dzieci

Penelopa,
Alyseus,
Leukadios

Wygnany wraz z Tyndareosem ze Sparty przez Hippokoona i jego synów, schronił się u Testiosa w Pleuron. Gdy Herakles zabił Hippokoona, Tyndareos powrócił do Sparty, gdzie został królem, natomiast Ikarios pozostał w Akarnanii, gdzie poślubił córkę Lygajosa Polykaste. Ze związku narodziło się troje dzieci: Penelopa, Alyseus i Leukadios[1]. Według innej tradycji wrócił wraz z bratem do Sparty, gdzie ze związku z nimfą Periboją miał pięciu synów: Toasa, Damasipposa, Imeuisimosa, Aletesa, Perileosa oraz córkę Penelopę[1]. Natomiast według lokalnego mitu opowiadanego w Sparcie Ikarios był w rzeczywistości sprzymierzeńcem Hippokoona i dopomógł mu w wygnaniu Tyndareosa[1].

Gdy Penelopa dorosła, kochający bardzo córkę Ikarios nie chciał wydawać jej za mąż. W końcu wyznaczył ją jako nagrodę w wyścigu rydwanów, do którego stanąć musieli starający się o jej rękę. W zawodach zwyciężył Odyseusz[2]. Po zaślubinach Ikarios nalegał, by heros z nowo poślubioną żoną został przy nim. Odyseusz odmówił, polecił jednak Penelopie, by dokonała wyboru między ojcem a mężem. Ta zarumieniła się i zasłoniła twarz ze wstydu, co oznaczało, że dokonała już wyboru. Po odejściu małżonków Ikarios wybudował na miejscu tego wydarzenia świątynię Wstydu[1][2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 160. ISBN 978-83-04-04673-3.
  2. a b Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 149. ISBN 83-7132-526-6.