Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1967

Indywidualne Mistrzostwa Świata w ice speedwayu 1967 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1967. Rozegrano cztery turnieje finałowe. Tytuł wywalczył Boris Samorodow ze Związku Radzieckiego.

Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1967
1967 FIM Ice Racing World Championship
1966 1968
Dyscyplina

Ice speedway

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody

25 lutego 1967
Ufa

Zamknięcie (finał)

3 marca 1967
Leningrad

Liczba zawodników

16 + 2 rezerwowych (32 w eliminacjach)

I miejsce I miejsce

Boris Samorodow
 ZSRR

II miejsce II miejsce

Wiaczesław Dubinin
 ZSRR

III miejsce III miejsce

Władimir Cybrow
 ZSRR

Historia i zasady edytuj

W światowym czempionacie wzięło udział 32 zawodników z 12 krajów, biorących udział w dwóch rundach półfinałowych rozgrywanych w Saławacie i Nowosybirsku, które wygrali odpowiednio Wiaczesław Dubinin i Boris Samorodow. Seria finałowa składała się z czterech jednodniowych rund, spośród których dwie zostały rozegrane na stadionie Stroitiel w Ufie, kolejna na stadionie Dinamo w Moskwie, czwarta, ostatnia na Mototreku w Leningradzie[1]. W porównaniu z poprzednimi mistrzostwami zmieniono system punktacji, liczyły się punkty biegowe zdobyte w rundach finałowych, przy czym w końcowej klasyfikacji odrzucano najsłabszy rezultat.

Boris Samorodow wygrał oba finały rozgrywane w Ufie, punkt stracił dopiero w trzeciej rundzie w Moskwie, na rzecz Antonína Švába w pierwszym biegu. W rundzie tej zapewnił sobie jednak tytuł mistrzowski. Niższe stopnie podium mistrzostw świata zajęli jego rodacy – Wiaczesław Dubinin i Władimir Cybrow[2]. Obrońca tytułu mistrzowskiego z 1966 roku – Gabdrachman Kadyrow, tylko raz stanął na podium w rundzie w Moskwie (2. miejsce), szczególnie nieskutecznie zaprezentował się w Leningradzie, gdzie zajął 9. miejsce[3]. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 5. pozycji[4].

Zawodnicy edytuj

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie eliminacji rozegranych w Leningradzie i Nowosybirsku, w których brali udział zawodnicy z 12 krajów. W rozgrywkach finałowych wystąpili przedstawiciele ośmiu z nich (nie zakwalifikowali się zawodnicy z Bułgarii, Finlandii, Mongolii i Wielkiej Brytanii).

Stali uczestnicy
Zawodnicy rezerwowi

Terminarz edytuj

Lp. Data Stadion Miasto Zwycięzca
półfinał 2223 lutego Stroitiel   Saławat   Wiaczesław Dubinin
półfinał b.d. Motodrom   Nowosybirsk   Władimir Cybrow
1 25 lutego Stroitiel   Ufa   Boris Samorodow
2 26 lutego Stroitiel   Ufa   Boris Samorodow
3 1 marca Dinamo   Moskwa   Boris Samorodow
4 3 marca Mototrek   Leningrad   Władimir Cybrow

Klasyfikacja końcowa edytuj

Poz Zawodnik 1
 
2
 
3
 
4
 
Punkty
1   Boris Samorodow 15 15 14 13 44
2   Wiaczesław Dubinin 14 12 10 14 40
3   Władimir Cybrow 13 10 4 14 37
4   Antonín Šváb 7 13 13 10 36
5   Gabdrachman Kadyrow 8 11 13 7 32
6   Wsiewołod Nierytow 10 9 12 10 32
7   Norbert Świtała 4 8 8 12 28
8   Kurt Westlund 9 9 8 8 26
9   Pavel Mareš 9 8 9 5 26
10   Stanislav Kubíček 7 8 9 6 24
11   Drago Perko 6 5 7 8 21
12   Peter Knott 8 5 5 2 18
13   Hans-Jürgen Fritz 4 2 3 1 9
14   Helmut Walch 2 3 1 3 8
15   Olle Åhnström 2 1 0 4 7
16   Jan Ekeroth 1 1 3 3 7
17   Leif Enecrona 0 ns 1 ns 1
18   Eberhard Kammler ns ns ns ns 0

Przypisy edytuj

  1. nr 4 ( MC-Nytt april 1967) – Silverpilen [online] [dostęp 2022-01-06] (szw.).
  2. Лавры – сильнейшим! – Май 1967 года – архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-06].
  3. Isracing 1967 [online], www.formula2.se [dostęp 2022-01-06].
  4. Личный ЧМ-1967 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-06].

Bibliografia edytuj