Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1969

Indywidualne Mistrzostwa Świata na lodzie 1969 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1969. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.

Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1969
1969 FIM Ice Racing World Championship
1968 1970
Dyscyplina

Ice speedway

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)

9 marca 1969
Inzell

Liczba zawodników

15 + 4 zawodników rezerowowych

I miejsce I miejsce

Gabdrachman Kadyrow
 ZSRR

II miejsce II miejsce

Jurij Łombocki
 ZSRR

III miejsce III miejsce

Władimir Cybrow
 ZSRR

Historia i zasady

edytuj

Jednodniowy finał rozegrany w zachodnioniemieckim Inzell[1] poprzedziły dwa trzyrundowe półfinały rozgrywane w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału mogło awansować maksymalnie dwóch reprezentantów jednego państwa.

Półfinał szwedzki (21 - 25 lutego)

Rundy półfinałowe rozegrane zostały w Sztokholmie, Nässjö i Örebro. Wszystkie zwyciężył Gabdrachman Kadyrow z maksymalną liczbą 45 punktów, kolejne miejsca zajęli jego rodacy Władimir Cybrow i Władimir Smirnow.

Półfinał radziecki

Dwie rundy rozegrane zostały w Ufie, jedna w Moskwie. Najlepszym w klasyfikacji półfinału był Boris Samorodow z 42 punktami, o jeden punkt wyprzedając Jurija Łombockiego, a o dwa Aleksandra Kuczerenkę.

Finał (9 marca)

Tytuł mistrzowski obronił Gabdrachman Kadyrow, który zdobył 14 punktów. Jedynie w 20. biegu uległ on Władimirowi Cybrowowi, dla którego było to czwarte biegowe zwycięstwo. Bieg 20. mógł decydować o tytule mistrzowskim gdyby nie upadek Cybrowa w biegu 10., w którym rywalizował z Jurijem Łombockim. Cztery zwycięstwa i zgromadzone 12 punktów wystarczyło Cybrowowi do zajęcia trzeciego miejsca, które zajął po biegu dodatkowym z Antonínem Švábem[2].

Uczestnicy

edytuj

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie eliminacji półfinałów rozegranych w Szwecji i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału awansowało po 7 zawodników, przy czym nie więcej niż dwóch z każdego kraju. Z dzikimi kartami wystartowało dwóch zawodników gospodarzy - Josef Aigner i Peter Knott. Z przyczyn politycznych w finale nie wzięli udziału zakwalifikowani zawodnicy z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[3]. Zastąpili ich zawodnicy szwedzcy, którzy zajęli dalsze miejsca w półfinałach. W zawodach brała też udział czteroosobowa rezerwa toru.

Stali uczestnicy

edytuj
(1)   Boris Samorodowzwycięzca półfinału radzieckiego
(2)   Josef Aignerdzika karta
(3)   Antonín Švábawans z półfinału radzieckiego
(4)   Peter Liebing7. miejsce w półfinale szwedzkim
(5)   Władimir Cybrow2. miejsce w półfinale szwedzkim
(6)   Yngve Nilsson6. miejsce w półfinale szwedzkim
(7)   Jochen Dinseawans z półfinału radzieckiego
(8)   Alois Müllerawans z półfinału radzieckiego
(9)   Jaroslav Machačawans z półfinału radzieckiego
(10)   Antonín Kasper10. miejsce w półfinale szwedzkim
(11)   Hans-Jürgen Fritz – 5. miejsce w półfinale szwedzkim
(12)   Andrew Rossawans z półfinału radzieckiego
(13)   Peter Knottdzika karta
(14)   Gabdrachman Kadyrowzwycięzca półfinału szwedzkiego
(15)   Jurij Łombocki2. miejsce w półfinale radzieckim
(16)   Kurt Westlund4. miejsce w półfinale szwedzkim

Rezerwowi

edytuj
(4)   Conny Samuelsson8. miejsce w półfinale szwedzkim
(7)   Sven Renlundawans z półfinału radzieckiego
(11)   Olle Åhnström9. miejsce w półfinale szwedzkim
(17)   Alfred Aberlrezerwa toru
(18)   Christian Eichhornrezerwa toru
(19)   Konrad Holleriethrezerwa toru
(20)   Alex Jakobrezerwa toru

Terminarz

edytuj
Etap Lp. Data Stadion Miasto Zwycięzca
Półfinał szwedzki 1 21 lutego Stockholms stadion   Sztokholm   Gabdrachman Kadyrow
2 23 lutego Motorstadion   Nässjö   Gabdrachman Kadyrow
3 25 lutego Vinterstadion   Örebro   Gabdrachman Kadyrow
Półfinał radziecki 1 b.d. Stroitiel   Ufa b.d.
2 b.d. Stroitiel   Ufa b.d.
3 b.d. Dinamo   Moskwa b.d.
Finał 1 9 marca Eisstadion   Inzell   Gabdrachman Kadyrow

Klasyfikacja końcowa

edytuj
Poz Zawodnik Punkty
1   (14) Gabdrachman Kadyrow 14
2   (15) Jurij Łombocki 13
3   (5) Władimir Cybrow 12+3
4   (3) Antonín Šváb 12+u
5   (1) Boris Samorodow 10
6   (10) Antonín Kasper 9
7   (9) Jaroslav Machač 8
8   (16) Kurt Westlund 8
9   (4) Conny Samuelsson 7
10   (6) Yngve Nilsson 7
11   (13) Peter Knott 5
12   (12) Andrew Ross 5
13   (7) Sven Renlund 4
14   (2) Josef Aigner 3
15   (11) Olle Åhnström 2
16   (18) Christian Eichhorn 1
17   (17) Alfred Aberl 0
18   (20) Alex Jakob 0
19   (19) Konrad Hollerieth ns

Przypisy

edytuj
  1. И в Инцеле первые! - Май 1969 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2022-01-16].
  2. Личный ЧМ-1969 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-16].
  3. Isracing 1969 [online], www.formula2.se [dostęp 2022-01-16].

Bibliografia

edytuj