Infant Karol Maria Izydor

obraz Francisca Goi

Infant Karol Maria Izydor (hiszp. Carlos María Isidro de Borbón y Borbón-Parma, infante de España) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828), będący szkicem przygotowawczym do zbiorowego portretu pt. Rodzina Karola IV. Początkowo znajdował się w Pałacu Królewskim w Madrycie (podobnie jak ostateczne dzieło), a od 1857 roku należy do zbiorów Prado[1][2][3].

Infant Karol Maria Izydor
Ilustracja
Autor

Francisco Goya

Data powstania

1800

Medium

olej na płótnie

Wymiary

74 × 60 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Prado

Rodzina Karola IV, Goya, 1800

Portret zbiorowy miał być wizerunkiem króla Karola IV z najbliższą rodziną. Szkic przedstawia 12-letniego infanta Karola Marię Izydora (1788–1855)[4], syna Karola IV[5], który wiele lat później wywołał w kraju wojnę sukcesyjną.

Goya zaczął pracować nad zbiorowym portretem w maju 1800 roku, kiedy rodzina królewska wypoczywała w Pałacu w Aranjuez, jednej z rezydencji Burbonów. Między majem a lipcem artysta wykonał szkice przygotowawcze w postaci olejnych portretów przedstawiających każdego z członków rodziny królewskiej. Na życzenie królowej Marii Ludwiki Goya sportretował każdego z osobna, dzięki czemu monarchowie uniknęli długich i nużących godzin pozowania w grupie[5].

Z dziesięciu szkiców wykonanych przez Goyę w Aranjuez zachowało się jedynie pięć oryginałów, wszystkie znajdują się w zbiorach Prado. Oprócz szkicu Infanta Karola Marii Izydora zachowały się także: Infantka Maria Józefa, Infant Antoni Burbon, Infant Franciszek de Paula Burbon i Ludwik I Parmeński oraz kilka kopii wykonanych przez Augustina Esteve znajdujących się w różnych muzeach i prywatnych kolekcjach (m.in. Infant Ferdynand VII w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku). Wszystkie szkice charakteryzuje widoczny czerwonawy podkład[2]. Fizjonomia postaci jest oddana z jeszcze większą precyzją niż na ostatecznym obrazie, widać, że szkice posłużyły artyście do wnikliwej analizy twarzy portretowanych[1]. Szkice zostały przedstawione rodzinie królewskiej i zaakceptowane. Możliwe, że powstał także szkic przygotowawczy ostatecznego dzieła, który się nie zachował[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Alessandro Bettagno, Christopher Brown, Francisco Calvo Serraller, Francis Haskell, Alfonso E. Pérez Sánchez: Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa. Warszawa: Arkady, 2011, s. 560–561. ISBN 978-83-213-4421-8.
  2. a b Fred Licht: Enciclopedia del Museo del Prado: La familia de Carlos IV. [dostęp 2013-01-25]. (hiszp.).
  3. a b María Jesús Díaz (red.): Goya. Madryt: Susaeta Ediciones, 2010, s. 146-159. ISBN 978-84-9928-021-9.
  4. Patricia Wright: Świadectwa sztuki: Goya. Wrocław: Wydawnictwo dolnośląskie, 1993, s. 35. ISBN 83-7023-300-7.
  5. a b Museo del Prado: Carlos María Isidro de Borbón y Borbón-Parma, infante de España. [dostęp 2013-01-25]. (hiszp.).