Iosif Łangbard

(1882–1951), radziecki architekt

Iosif Grigorjewicz Łangbard, ros. Иосиф Григорьевич Лангбард (ur. 18 stycznia 1882 w Bielsku Podlaskim, zm. 3 stycznia 1951 w Leningradzie) – białoruski i radziecki architekt, wykładowca akademicki, twórca nowoczesnych gmachów w Mińsku.

Iosif Łangbard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1882
Bielsk Podlaski

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1951
Leningrad

Praca
Styl

modernizm

Odznaczenia
Order „Znak Honoru”
Opera i Balet w Mińsku

Życiorys edytuj

Urodził się w żydowskiej rodzinie w Bielsku Podlaskim[1]. Był synem Hirsza Longbarda[2]. Uzdolnionego malarsko Iosifa rodzina wysłała do Odeskiej Artystycznej Szkoły Griekowa[1]. W 1907 roku podjął studia architektoniczne na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był studentem klasy profesora Aleksandra Pomierancewa.

Podczas I wojny światowej został dowódcą oddziału inżynieryjnego. Prowadził prace fortyfikacyjne na froncie jak również na jego zapleczu. Wybuch rewolucji październikowej przyjął entuzjastycznie. W 1918 roku został brygadzistą w biurze projektowym w Piotrogrodzie. Od 1918 do 1932 roku pracował w biurze konstrukcyjnym miejskiego wydziału zdrowia w Piotrogrodzie (przemianowanego następnie na Leningrad). W latach 30. XX w. został zatrudniony jako wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie. Członek Zarządu i jeden z inicjatorów powstania Związku Architektów ZSRR[3].

Zaprojektował i kierował budową pierwszej Wszechbiałoruskiej Wiejsko-Gospodarczej i Przemysłowej Wystawy w Mińsku. Zajmowała powierzchnię 75 ha, na których znajdowało się 40 pawilonów. Odbywała się od 1 sierpnia 1930 roku do 1 listopada 1930 roku i zakończyła się sukcesem organizatora[1][3]. Był zwolennikiem pionowych rozwiązań architektonicznych.

W czasie II wojny światowej przebywał w ZSRR. Po wojnie był prześladowany przez NKWD[1].

Stworzył ponad 100 projektów architektonicznych. Mieszkał w Leningradzie, wykładał na Akademii Sztuki. Zmarł 3 stycznia 1951 roku.

W 1934 roku uhonorowano go tytułem zasłużonego działacza sztuki Białoruskiej SRR oraz odznaczono Orderem „Znak Honoru”. Otrzymał także tytuł Zasłużonego Artysty ZSRR.

Dorobek edytuj

  • Dom Rządowy Republiki Białorusi
  • Okręgowy Dom Oficerów w Mińsku (1939)
  • Dom Armii Czerwonej w Mińsku
  • Białoruski Państwowy Teatr Opery i Baletu w Mińsku (1933)
  • Białoruska Akademia Nauk w Mińsku
  • Dom Sowietów w Mohylewie
  • stadion w Leningradzie
  • Dom Partii w Kijowie
  • pomnik Wasilija Czapajewa w Kujbyszewie
  • pomnik Tarasa Szewczenki w Charkowie

Przypisy edytuj

  1. a b c d Biogramy | Wirtualny Sztetl, sztetl.org.pl [dostęp 2022-06-02].
  2. Мишпоха №17. Феликс Маркевич "Мечтательный парень этот Лангбард", www.mishpoha.org [dostęp 2022-06-02].
  3. a b Временные выставки - Экспозиции и выставки - ГМИ СПб, web.archive.org, 10 maja 2008 [dostęp 2022-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-10].

Linki zewnętrzne edytuj