Irena Krońska

polska filozof, filolog klasyczna, tłumaczka

Irena Krońska, z d. Krzemicka (ur. 6 marca 1915[1] we Lwowie[2], zm. 16 stycznia 1974 w Warszawie[2]) – polska filozof, filolog klasyczna, tłumaczka. Żona Tadeusza Krońskiego.

Życiorys edytuj

Ukończyła studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie studiowała filologię klasyczną pod kierunkiem Ryszarda Gansińca (1933–1937) oraz filozofię pod kierunkiem Romana Ingardena (1934–1937)[1]. Podczas II wojny światowej wraz z mężem działała w ruchu oporu. W 1944 roku, po upadku powstania warszawskiego, małżonkowie zostali wywiezieni do obozu w Niemczech, skąd udało im się zbiec do Francji. Do Polski powrócili w 1949 roku[1][2].

W latach 1951–1968 była kierownikiem redakcji i sekretarzem komitetu redakcyjnego wydawanej przez PWN Biblioteki Klasyków Filozofii[1]. Opublikowała m.in. książkę o Sokratesie[2] oraz 1. tom zredagowanego przez siebie Słownika filozofów[1]. Odsunięta od pracy wydawniczej i redakcyjnej na fali czystek po wydarzeniach marcowych w 1968 roku[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e „Studia Filozoficzne”. 4 (101), s. 210, 1974. 
  2. a b c d e Leszek Kołakowski. Irena Krońska. „Kultura”. 4/319, s. 106–108, kwiecień 1974.