Józef Balwiński
Józef Balwiński pseud. Robak (ur. 23 stycznia 1916 w Poznaniu, zm. 8 lutego 1945 pod Iłowcem) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Wojska Polskiego, Armii Krajowej i ludowego Wojska Polskiego.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 stycznia 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1945 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Jana Balwińskiego i Marii z Kominkowskich. Z powodu śmierci ojca wychowywany był przez matkę i najstarszą siostrę, pracującą jako nauczycielka. Edukację zakończył w 1938 roku, i jako absolwentowi szkoły wojskowej powierzono mu dowództwo plutonu w 70 pułku piechoty w Pleszewie[1].
W czasie niemieckiej agresji na Polskę w 1939 roku walczył w obronie Warszawy. Niemieckiej niewoli uniknął dzięki umieszczeniu jego nazwiska na liście poległych i lewym dokumentom. W czasie okupacji niemieckiej działał w Związku Walki Zbrojnej a następnie w Armii Krajowej[2]. Po dotarciu na ziemie polskie 1 Armii Wojska Polskiego wstąpił w jej szeregi. W 1 AWP pełnił obowiązki dowódcy kompanii w 14 pułku piechoty[3]. Szlak bojowy zakończył pod Iłowcem. Poległ w trakcie ataku wojsk niemieckich. Pochowany został na dziedzińcu pałacowym w Iłowcu. Po zakończeniu wojny jego ciało ekshumowano i pochowano na cmentarzu w Poznaniu[4].
Awanse edytuj
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Krzyża Grunwaldu (pośmiertnie[5])
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rydłowski 1971 ↓, s. 23.
- ↑ a b Rydłowski 1971 ↓, s. 25.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 26,27.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 28.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 29.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.