Józef Zając (historyk)
Józef Zając (ur. 13 grudnia 1945 w Korczminie, zm. 23 sierpnia 2008) – polski historyk, specjalizujący się w historii powszechnej i starożytnej.
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1945 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 sierpnia 2008 |
| Zawód, zajęcie |
historyk |
| Alma Mater |
Uczęszczał do Liceum Pedagogicznego w Kwidzynie, ukończył je w 1963 roku, a następnie podjął studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[1]. Po ich ukończeniu, w 1968 roku, zastał zatrudniony w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika[2].
W 1976 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Kulty religijne społeczeństwa rzymskiej prowincji Noricum w okresie wczesnego cesarstwa rzymskiego (I-III w.n.e.). Promotorem doktoratu była Maria Jaczynowska. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych uzyskał na UMK w 1992 roku. Tematem jego rozprawy habilitacyjnej było Od Wenetów do Rzymian. Studium epigraficzno-antroponomastyczne[1].
Był promotorem doktoratów Andrzeja Graczkowskiego oraz Przemysława Wojciechowskiego[3].
Wybrane publikacje
edytuj- Od Wenetów do Rzymian. Studium epigraficzno-antroponomastyczne (Toruń 1991)
- Wyzwoleńcy w antycznej Brixii. Studium prozopograficzne (Toruń 2000)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 535, ISBN 83-231-1988-0.
- ↑ Józef Zając. [w:] Stowarzyszenie Historyków Starożytności [on-line]. [dostęp 2022-12-17]. (pol.).
- ↑ Dr hab. Józef Zając, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-12-17].