Józefa Gabriela Krośnicka z domu Kołakowska (ur. 18 marca 1914 w Pułtusku[1], zm. 21 stycznia 2020 w Pruszczu Gdańskim) – polska nauczycielka, pedagog i badaczka historii, autorka opracowań z zakresu historii powiatu gdańskiego[2].

Józefa Krośnicka
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1914
Pułtusk

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 2020
Pruszcz Gdański

Zawód, zajęcie

nauczycielka

Życiorys edytuj

W 1938 ukończyła historię i filozofię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, po czym podjęła pracę nauczycielki w Gimnazjum i Liceum Męskim im. Piotra Skargi w Pułtusku[3]. W czasie wojny należała do Armii Krajowej (ps.Ziutka i Barka), była łączniczką i organizatorką tajnego nauczania. Po upadku powstania warszawskiego wywieziona na roboty przymusowe. Po kapitulacji III Rzeszy, która zastała ją w Lubece, organizowała polskie nauczanie w alianckich strefach okupacyjnych w Niemczech[4], a następnie wróciła do Pułtuska, gdzie poślubiła Jerzego Krośnickiego. Wobec problemów z pracą i mieszkaniem trafiła na Pomorze Zachodnie[5] (gm. Choszczno). W kwietniu 1955 przeprowadziła się z mężem do Sobowidza, gdzie najpierw została planistką w PGR, a po październiku 1956 nauczycielką w miejscowej szkole. Po kilku latach, jako jej kierownik[1], zainicjowała budowę budynku nowej szkoły[6]. Od 1961 przez wiele lat uczyła historii w Szkole Podstawowej nr 3 w Pruszczu Gdańskim[1][2], wychowując w tym czasie 5 dzieci (trzech synów i dwie córki). Po przejściu na emeryturę wydała kilkanaście publikacji poświęconych historii okolic Gdańska. W 2017 przekazała Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku pamiątki swojego męża z obozu koncentracyjnego Sachsenhausen oraz dokumenty i publikacje dotyczące powojennych początków nauczania, w tym odręcznie sporządzony elementarz z 1945 r.[7]

Pochowana 25 stycznia 2020 na starym cmentarzu komunalnym w Pruszczu Gdańskim[8].

 
Grób Józefy Krośnickiej w Pruszczu Gdańskim

Odznaczenia edytuj

W uznaniu zasług otrzymała tytuły Ambasadora Pruszcza Gdańskiego (2010)[2] i Honorowego Obywatela gminy Trąbki Wielkie[6] (4 listopada 2014).

Prezydent RP Bronisław Komorowski awansował ją do stopnia porucznika Wojska Polskiego[6].

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem 100-lecia powstania Związku Inwalidów Wojennych[6].

Bohaterka reportaży i utworów literackich[9].

Wybrane publikacje edytuj

  • Z czasów przełomu 1944-1945, Pułtusk 1995.
  • Zanim Gdańskie Wyżyny wróciły do Polski, Wydawnictwo Diecezjalne Pelplin 1997.
  • Pamięci Księdza Prałata Józefa Waląga: proboszcza parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Pruszczu Gdańskim, Pruszcz Gdański 2000.
  • Z dziejów oświaty i Związku Nauczycielstwa Polskiego w powiecie gdańskim (1919-1980). Pruszcz Gdański 2002.
  • Księga Pamiątkowa kolejarzy polskich z rejonu Pruszcza Gdańskiego w latach 1920-1939 pozostających w służbie Polskich Kolei Państwowych (PKP) na terenie wolnego miasta Gdańska zamordowanych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych w latach 1939-1944, Pruszcz Gdański 2005.
  • W cieniu Gdańska (zarys dziejów Pruszcza Gdańskiego i okolicy na tle historii ziemi gdańskiej). T. 1: Od czasów najdawniejszych do roku 1572. Pruszcz Gdański 2003.
  • W cieniu Gdańska (zarys dziejów Pruszcza Gdańskiego i okolicy na tle historii ziemi gdańskiej). T. 2: W Rzeczypospolitej Obojga Narodów (1573-1772). Pruszcz Gdański 2004.
  • W cieniu Gdańska. T. 3: 1772-1945. Pruszcz Gdański 2006.
  • Wspomnienie o księdzu Robercie Wohlfeilu: proboszczu parafii Św. Jakuba Apostoła w Kłodawie Gdańskiej (1889 - 1940). Pruszcz Gdański 2007
  • Żuławy Gdańskie w historię Pomorza Gdańskiego wpisane, Pruszcz Gdański 2013.

Przypisy edytuj