Jętka
Jętka (dawniej również: ambałek, bant, bont, pas[1]) – pozioma belka w górnej części wiązara jętkowego podpierająca krokwie, stanowi dodatkowy element usztywniający wiązary[2], jest elementem ściskanym. Dzieli krokwie na dwa odcinki w proporcji 2 : 1, jej długość nie powinna przekraczać 3,5 m.
Jętki mocowane tuż przy kalenicy nazywane są grzędami[2].
Staropolska nazwa jętka pochodzi od wyrazu jąć, czyli trzymać. Jętka trzyma parę krokwi. W 1909 r. Zygmunt Gloger[1] podawał, że nazwa jętka była wówczas używana powszechnie na Podlasiu i Mazowszu, natomiast w Małopolsce i Wielkopolsce była nieznana, ponieważ już dawno została wyparta przez nazwę niemieckiego pochodzenia bant. Obecnie jednak jętka jest powszechnie przyjętym terminem, natomiast słowniki nie notują wyrazu bant.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zygmunt Gloger: Budownictwo drzewne i wyroby z drzewa w dawnej Polsce. Warszawa: 1909, s. 8, 14, 70, 72 oraz 159.
- ↑ a b Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki "Mały słownik terminów plastycznych", Warszawa 1974