Język dobu

język austronezyjski

Język dobujęzyk austronezyjski używany w prowincji Milne Bay w Papui-Nowej Gwinei, przez grupę ludności w dystrykcie Esa’ala. Posługuje się nim 110 tys. osób[1].

Dobu
Obszar

prowincja Milne Bay (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

110 tys.[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-3 dob
IETF dob
Glottolog dobu1241
Ethnologue dob
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Historycznie ugruntowana lingua franca[2]. Był wykorzystywany w działalności misjonarskiej[3].

W użyciu są także języki angielski i hiri motu[1].

Badaniem języka dobu zajmowali się J.W. Dixon i R.V. Grant[4], autorzy słowników (1928, 1953)[5][6]. Pisana postać języka powstała pod koniec XIX w.[4] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dobu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. William A. Foley, The Papuan Languages of New Guinea, Cambridge: Cambridge University Press, 1986, s. 31, ISBN 978-0-521-28621-3, OCLC 13004531 [dostęp 2022-08-14] (ang.).
  3. Craig Volker. What are “church lingua franca” in PNG?. „The National”, 2018-11-02. [dostęp 2022-08-14]. [zarchiwizowane z adresu 2022-08-14]. (ang.). 
  4. a b David Lithgow, Daphne Lithgow, Dobu-English dictionary, Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, 2006, s. 3 [dostęp 2023-09-24] (ang.).
  5. John W. Dixon, English-Dobu dictionary, Salamo: Methodist Mission Press, 1928 (ang.).
  6. R.V. Grant, A school dictionary in the Dobu language, Rabaul: Methodist Mission Press, 1953 (ang.).