Język kapauri

język papuaski

Język kapauri (a. kapaori, kapaoli, kapori)[1][2][3], także: neka, kapa[1]język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 200 osób[1].

Kapauri
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

200 (2009)[1]

Klasyfikacja genetyczna
  • Języki kaure
  • Język kapauri
Status oficjalny
UNESCO 5 krytycznie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 khp
IETF khp
Glottolog kapo1250
Ethnologue khp
BPS 0990 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Publikacja Peta Bahasa podaje, że jest używany przez mieszkańców wsi Pagai i Kamikaru w dystrykcie Airu (kabupaten Jayapura)[3]. Według katalogu Ethnologue jest zagrożony wymarciem. Posługują się nim głównie osoby dorosłe[2].

William A. Foley (2018) rozpatruje go jako samodzielną gałąź rodziny języków kaure[4]. Taką też klasyfikację prezentuje katalog Ethnologue (wyd. 25)[5]. Niewykluczone, że jest to jednak izolat (wyróżniono niewielką grupę możliwych wyrazów pokrewnych)[6]. Timothy Usher zalicza go do zachodniej grupy języków łańcucha Foja, łącząc go z językiem sause[1]. Søren Wichmann (2013) łączy go z rodziną nimboran oraz językami granicznymi[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Timothy Usher: Kapauri. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  2. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kapauri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. a b Bahasa Kapori (Kapauri). [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
  4. Foley 2018 ↓, s. 454.
  5. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaure, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-11] (ang.).
  6. Foley 2018 ↓, s. 455.
  7. Wichmann 2013 ↓, s. 337–339.

Bibliografia

edytuj