Język markiski

język austronezyjski

Język markiski (ʻEo ʻenana / ʻEo ʻenata) – język z grupy języków polinezyjskich z wielkiej rodziny austronezyjskiej, używany przez około 8 tys.[1][2] rdzennych mieszkańców Wysp Markizów na Oceanie Spokojnym. Tworzy kontinuum dialektów, zwykle dzielone na dwie grupy: dialekty północnomarkiskie (używane na wyspach Ua Pu i Nuku Hiva) i południowomarkiskie (wyspy Hiva Oa, Tahuata i Fatu Hiva). Dialekt z wyspy Ua Huka ma charakter przejściowy (wykazuje cechy obu grup).

ʻEo ʻenana / ʻEo ʻenata
Obszar

Markizy, Tahiti

Liczba mówiących

ok. 8 tys.[1][2]

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
ISO 639-2 map
Glottolog marq1246
WALS mrq
Dialekty
ISO 639-3: mrq – północnomarkiski
ISO 639-3: mqm – południowomarkiski
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Większość użytkowników tego języka posługuje się także językiem francuskim[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Marquesan, North, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Marquesan, South, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).