Język purari, także: evorra, iai, koriki, maipua[1], namau[1][2], baimuru[3]język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei, przez grupę ludności w pobliżu ujścia rzeki Purari[2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 7 tys. osób[1].

Purari
Obszar

prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

7 tys. (2011)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej)

Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 iar
IETF iar
Glottolog pura1257
Ethnologue iar
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Bywa zaliczany do języków transnowogwinejskich, jednakże taki związek nie został dostatecznie udowodniony. Purari dzieli pewną (dość niewielką) grupę słownictwa z językami elema(inne języki), ale przynależność tych drugich do rodziny transnowogwinejskiej również jest wątpliwa. Bardzo możliwe, że podobne elementy leksykalne to w rzeczywistości zapożyczenia[4]. Pawley i Hammarström (2018) rozpatrują go jako język izolowany[2].

Został opisany w postaci skrótowych opisów gramatyki[2]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Purari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c d Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 81–82
  3. Robert Petterson, Interesting Features of Porome: An Isolate Language of PNG [online], Paper presented at the LSPNG 2019 Conference, 2019 [dostęp 2022-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-15] (ang.).
  4. Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 79–80

Bibliografia edytuj

  • Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).