Jańska Góra (Wzgórza Łagiewnickie)

Jańska Góra
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Masyw Czeski
Podprowincja	Sudety z Przedgórzem Sudeckim
Makroregion	Przedgórze Sudeckie
Mezoregion	Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie
Mikroregion(y)	Wzgórza Łagiewnickie

Jańska Góra
Państwo	Polska
Pasmo	Przedgórze Sudeckie; Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie; Wzgórza Łagiewnickie
Wysokość	255 m n.p.m.
	Położenie na mapie Sudetów Jańska Góra
	50°50′N 16°50′E/50,833333 16,833333

Jańska Góra (niem. Johns-Berg, Johnsberg, Bismarck) – wzniesienie o wysokości 255 m n.p.m., znajdujące się w północno-zachodniej części Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. Najwyższy szczyt Wzgórz Łagiewnickich.

Położenie edytuj

Wzniesienie jest najwyższą kulminacją Wzgórz Łagiewnickich. Tworzy grzbiet o wydłużeniu południkowym, od wschodu ograniczony doliną Ślęzy, a od zachodu jej dopływu – Olesznej. Na północy leży wieś Janówek, a na południu Sokolniki^[1]. Ponadto Jańska Góra leży w granicach wschodniej enklawy Ślężańskiego Parku Krajobrazowego^[2].

Budowa geologiczna edytuj

Jańska Góra leży na bloku przedsudeckim, w jego środkowej części na obszarze masywu Gogołów-Jordanów. Zbudowana jest ze skał metamorficznych – serpentynitów^[3].

Historia edytuj

Na stokach Jańskiej Góry podczas prac archeologicznych udokumentowano obecność zespołu neolitycznych kamieniołomów serpentynitu, w których pozyskiwano materiał na potrzeby produkcji narzędzi^[4]^[2]. W 1869 na szczycie wzniesiono kamienną wieżę widokową o wysokości 23 m, najstarszą z tzw. wież Bismarcka. Uszkodzona w 1945, obecnie w ruinie^[1]^[5].

Zobacz też edytuj

Jańska Góra

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 20 Masyw Ślęży, Równina Świdnicka, Kotlina Dzierżoniowska, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2005, ISBN 83-85773-78-9, s. 222–223.
↑ ^a ^b [1] https://agatowcy.com.pl/2022/01/27/janska-gora-wieza-serpentynit-i-prehistoryczni-gornicy/
↑ Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972.
↑ Wojciechowski W. 1983 – Neolityczne górnictwo dolnośląskich serpentynitów w świetle badań wykopaliskowych na Jańskiej Górze, Przegląd Archeologiczny, vol. 31
↑ Tłum. na język polski Marek Mosoń: Najstarsza wieża Bismarcka z roku 1869. Wieża Bismarcka w Janówku na Dolnym Śląsku. Bismarck Türme, 2013-02-03. [dostęp 2020-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-30)]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 20 Masyw Ślęży, Równina Świdnicka, Kotlina Dzierżoniowska, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2005, ISBN 83-85773-78-9.
Wojciechowski W. 1983 – Neolityczne górnictwo dolnośląskich serpentynitów w świetle badań wykopaliskowych na Jańskiej Górze, Przegląd Archeologiczny, vol. 31

[Slownik-1] Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 20 Masyw Ślęży, Równina Świdnicka, Kotlina Dzierżoniowska, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2005, ISBN 83-85773-78-9, s. 222–223.

[:0-2] [1] https://agatowcy.com.pl/2022/01/27/janska-gora-wieza-serpentynit-i-prehistoryczni-gornicy/

[Budowa_geologiczna_Polski-3] Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972.

[4] Wojciechowski W. 1983 – Neolityczne górnictwo dolnośląskich serpentynitów w świetle badań wykopaliskowych na Jańskiej Górze, Przegląd Archeologiczny, vol. 31

[bismarcktuerme-5] Tłum. na język polski Marek Mosoń: Najstarsza wieża Bismarcka z roku 1869. Wieża Bismarcka w Janówku na Dolnym Śląsku. Bismarck Türme, 2013-02-03. [dostęp 2020-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-30)]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]