Wikipedia

Jacek Izydorczyk (elektronik)

polski inżynier elektronik

Jacek Izydorczyk (ur. 1964) – inżynier elektronik, nauczyciel akademicki i profesor nauk technicznych, specjalizujący się w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów[2]. Od 1983 r. związany z Wydziałem Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach.

Jacek Izydorczyk
Data urodzenia

1964

Profesor nauk technicznych
Specjalność: przetwarzanie sygnałów
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1991 – elektronika
Politechnika Śląska

Habilitacja

2011 – elektronika
Politechnika Śląska

Profesura

2020[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Śląska

Wydział

Automatyki, Elektroniki i Informatyki (od 1988)

Instytut

Instytut Elektroniki PŚ (od 1988)

Zakład/Katedra

Zakład Teorii Obwodów i Sygnałów PŚ (1988-1998) Zakład Telekomunikacji PŚ (1998-2019) Katedra Telekomunikacji i Teleinformatyki PŚ (od 2019)

Kierownik
Zakład

Telekomunikacji

Okres spraw.

2002–2019

Kierownik
Katedra

Katedra Telekomunikacji i Teleinformatyki PŚ

Okres spraw.

2019–2021

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Działalność badawcza edytuj

Działalność badawcza profesora skupiała się w przeszłości na kilku obszarach tematycznych. Najwcześniejsze zainteresowania profesora dotyczyły analizy wrażliwościowej obwodów elektrycznych. Jego praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. Jana Chojcana w Zakładzie Teorii Obwodów i Sygnałów Politechniki Śląskiej dotyczyła numerycznej analizy wrażliwości w dziedzinie czasu[3]. Z czasem współpraca z profesorem Chojcanem przyniosła publikację wielu różnych klas niezmienników wrażliwości w obwodach elektrycznych[4][5]. Rozszerzenie zastosowań teorii wrażliwości na analizę wpływu skończonej dobroci obwodów rezonansowych na tłumienność wtrąceniową filtrów pasmowych[6] zwróciło uwagę profesora na teorię filtrów. W rezultacie powstał pakiet dla programu MathCAD, który służy projektowaniu filtrów pasywnych oraz filtrów aktywnych – FilterD[7]. Swoje doświadczenia dotyczące projektowania filtrów profesor podsumował w książce napisanej wspólnie z prof. Jackiem Konopackim[8]. W związku z przeniesieniem profesora w 2000 r., w ramach Instytutu Elektroniki Politechniki Śląskiej, z Zakładu Teorii Obwodów i Sygnałów do Zakładu Telekomunikacji podjęta została przez niego tematyka badań leżąca na pograniczu telekomunikacji, techniki cyfrowej i technologii elektronowej[9]. W wyniku jej rozwijania profesor sformułował własne uogólnienie prawa Moore’a[10]. Ten ostatni tekst wyróżniony został III nagrodą w konkursie na najlepsze prace opublikowane w czasopismach naukowo-technicznych Stowarzyszenia Elektryków Polskich w 2007. Jednocześnie profesor pracował nad swoimi wczesnymi koncepcjami związanymi z modelowaniem histerezy magnetycznej[11]. Zaowocowało to publikacją oryginalnej metody ekstrakcji parametrów modelu Jilesa-Athertona (J-A)[12] i opracowaniem wspólnie z Robertem Malczykiem uogólnienia modelu J-A na przypadek histerezy zależnej od częstotliwości sygnału[13]. W ostatnich latach wraz z gronem doktorantów profesor zajmował się pojazdami autonomicznymi[14][15].

Działalność dydaktyczna edytuj

Prof. Jacek Izydorczyk opracował i prowadził według autorskiej koncepcji wykłady z przedmiotów: Komputerowa analiza układów elektronicznych (od 1992 r.) i Podstawy telekomunikacji (od 2002 r.). Brał udział w organizacji laboratoriów do przedmiotu Teoria obwodów III oraz kierował laboratorium przedmiotu Lokalne sieci komputerowe; opracował kilka stanowisk w tych laboratoriach. Prowadził zajęcia (wykłady, ćwiczenia, laboratoria) z kilkunastu przedmiotów, w tym przede wszystkim z Komputerowej analizy układów elektronicznych, Teorii obwodów III, Podstaw telekomunikacji, Projektowania sieci telekomunikacyjnych, Procesorów sygnałowych, Lokalnych sieci komputerowych i Historii nauki. Był promotorem ponad 150 prac dyplomowych na kierunku Elektronika i Telekomunikacja prowadzonym na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej. Wśród nich znalazła się praca pana mgr inż. Adama Bartoszka, który już w roku 1995 pod kierunkiem profesora zbudował prototyp i zademonstrował działanie pierwszego w Polsce telefonu sieciowego[16]. Praca ta została wyróżniona w 1995 r. drugą nagrodą w Konkursie na najlepszą pracę dyplomową organizowanym przez Oddział Gliwicki SEP.

W latach 2017-2018 (czyli jeszcze przed pandemią COVID-19) profesor przygotował cztery kursy zdalnego nauczania, które po zaakceptowaniu przez JM Rektora Politechniki Śląskiej zostały wykorzystane w procesie nauczania studentów kierunków: Elektronika i telekomunikacja, Makrokierunek oraz Teleinformatyka. Dla kierunku Makrokierunek przygotowany został kurs w języku angielskim pt. “Digital and analog telecommunication” obejmujący wykład. Dla kierunku Elektronika i telekomunikacja przygotowano zdalny wykład z przedmiotu “Komputerowa analiza układów elektronicznych”. Dla studentów kierunku Teleinformatyka utworzono kurs pt. “Python w obliczeniach” obejmujący wykład oraz projekt oraz kurs pt. “Historia nauki” obejmujący wykład.

Profesor Jacek Izydorczyk jest współautorem pięciu podręczników akademickich[2][8][16][17][18].

W latach 1995–2001 profesor Izydorczyk organizował cykl wykładów popularnonaukowych pt. „Kalejdoskop elektroniki”. Wykłady skierowane były głównie do uczniów szkół średnich, ale nie tylko do nich, i miały na celu przybliżenie szerokiej publiczności najnowszych osiągnięć elektroniki i telekomunikacji oraz zachęcenie młodzieży do studiowania na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej. Z tamtego okresu zachował się zapis ostatniego wywiadu jakiego udzielił prof. Tadeusz Zagajewski.

W latach 2004–2016 wraz z dr. Marcinem Kucharczykiem profesor Izydorczyk był opiekunem naukowym praktyk studenckich IAESTE. Przyjmowani byli praktykanci pochodzący z Tunezji, Hiszpanii, Ekwadoru, Chorwacji, Niemiec, Indii, Serbii, Arabii Saudyjskiej i Macedonii.

Działalność organizacyjna i ekspercka edytuj

Prof. Jacek Izydorczyk w latach 2002–2019 był Kierownikiem Zakładu Telekomunikacji Instytutu Elektroniki Politechniki Śląskiej. W latach 2019–2021 był kierownikiem Katedry Telekomunikacji i Teleinformatyki na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej.

Profesor Jacek Izydorczyk jest członkiem IEEE (od 1993, od 2009 senior member IEEE), Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Stowarzyszenia Elektryków Polskich. W latach 2005–2007 pełnił obowiązki, a w dwóch kadencjach 2008-2009 i 2010-2011 był wybrany na przewodniczącego Computer Society C-016 Gliwice sekcji Polskiej IEEE. W kadencji 2020-2021 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Vehicular Technology Society VT-06 sekcji polskiej IEEE.

Od roku 1996 profesor Jacek Izydorczyk jest członkiem Komisji Elektroniki przy Katowickim Oddziale PAN.

W latach 1996–2006 profesor Izydorczyk był opiekunem Biblioteki Instytutu Elektroniki Politechniki Śląskiej. W latach 2000–2019 był redaktorem działu „Elektronika” Zeszytów Naukowych Politechniki Śląskiej.

Od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku profesor Jacek Izydorczyk utrzymuje stałe kontakty z firmami przemysłowymi konsultując liczne projekty. Wśród nich były następujące: projekt cyfrowego systemu łączności dla pojazdów szynowych z 1995 r. dla Zakładów Wytwórczych Urządzeń Komunikacyjnych w Katowicach, projekt modemu dla sieci energetycznej dla ADESCOM Polska sp. z o.o. w Katowicach w 2000 r., projekt systemu automatycznej identyfikacji osób na podstawie głosu dla Centrum R&D Samsung Polska w 2013 r., projekt zasilania urządzeń z wykorzystaniem sieci światłowodowej dla C&C Technology sp. z o.o. w Katowicach w 2019 r., projekt systemu autonomicznego prowadzenia pojazdu dla Centrum Technicznego Aptiv w Krakowie w 2017 r. oraz projekt wykorzystania metod sztucznej inteligencji w testach penetracyjnych urządzeń przemysłowych dla Rockwell Automation sp. z o.o. w Warszawie w 2020 r.

Nagrody i osiągnięcia edytuj

Za osiągnięcia w pracy naukowej i zawodowej profesor Jacek Izydorczyk otrzymał: Odznakę Zasłużonemu dla Politechniki Śląskiej (2002), Srebrny Krzyż Zasługi (2002)[19], Medal Komisji Edukacji Narodowej (2009). Otrzymał również jedną nagrodę Ministra Nauki i 14 nagród JM Rektora Politechniki Śląskiej.

Przypisy edytuj

  1. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 724
  2. ↑ a b Jacek Izydorczyk, Teoria sygnałów. Kompendium wiedzy na temat sygnałów i metod ich przetwarzania, wyd. 2, Gliwice: Helion, 2006, ISBN 83-246-0401-4, OCLC 749753885 [dostęp 2022-11-04].
  3. ↑ Jacek Izydorczyk, Wrażliwości układów elektronicznych w dziedzinie czasu, Gliwice: Politechnika Śląska, 1988.
  4. ↑ Jacek Izydorczyk, Jan Chojcan, Some invariant sums of higher-order sensitivities, „International Journal of Circuit Theory and Applications”, 37 (9), 2009, s. 941–954, DOI: 10.1002/cta.514 [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  5. ↑ Jacek Izydorczyk, Jan Chojcan, High-order sensitivity invariants, „International Journal of Circuit Theory and Applications”, 39 (12), 2011, s. 1285–1304, DOI: 10.1002/cta.701 [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  6. ↑ Jacek Izydorczyk, Jan Chojcan, Tuning of coupled resonator LC filter aided by SPICE sensitivity analysis, 2008 IEEE Region 8 International Conference on Computational Technologies in Electrical and Electronics Engineering, lipiec 2008, s. 331–336, DOI: 10.1109/SIBIRCON.2008.4602648 [dostęp 2022-11-04].
  7. ↑ L.P. Huelsman, FILTERD-Mathcad Worksheets for Analog Filter Design, „IEEE Circuits and Devices Magazine”, 17 (3), 2001, s. 4–5, DOI: 10.1109/101.933784 [dostęp 2022-11-04].
  8. ↑ a b Jacek Izydorczyk, Michal Izydorczyk, Microprocessor Scaling: What Limits Will Hold?, „Computer”, 43 (8), 2010, s. 20–26, DOI: 10.1109/MC.2009.375, ISSN 1558-0814 [dostęp 2022-11-04].
  9. ↑ J. Izydorczyk, „Prawo Moore’a i granice rozwoju technologii elektronowej,” Przegląd Telekomunikacyjny + Wiadomości Telekomunikacyjne, tom LXXX, nr 2-3, pp. 43-48, 2007.
  10. ↑ J. Izydorczyk, „Praktyczny sposób wyznaczania parametrów materiału magnetycznie miękkiego w celu symulacji za pomocą programu PSpice,” w Materiały XV SPETO,, Gliwice-Wisła, 1992.
  11. ↑ J. Izydorczyk, „Praktyczny sposób wyznaczania parametrów materiału magnetycznie miękkiego w celu symulacji za pomocą programu PSpice,” w Materiały XV SPETO,, Gliwice-Wisła, 1992.
  12. ↑ J. Izydorczyk, A New Algorithm for Extraction of Parameters of Jiles and Atherton Hysteresis Model, „IEEE Transactions on Magnetics”, 42 (10), 2006, s. 3132–3134, DOI: 10.1109/TMAG.2006.880094, ISSN 0018-9464 [dostęp 2022-11-04].
  13. ↑ Robert Malczyk, Jacek Izydorczyk, The frequency-dependent Jiles–Atherton hysteresis model, „Physica B: Condensed Matter”, 463, 2015, s. 68–75, DOI: 10.1016/j.physb.2015.01.034 [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  14. ↑ Tomasz Sulkowski, Jacek Izydorczyk, Marcin Szelest, Autonomous Driving Using Fluid Flow Simulation, „IEEE Access”, 10, 2022, s. 33349–33361, DOI: 10.1109/ACCESS.2022.3161727, ISSN 2169-3536 [dostęp 2022-11-04].
  15. ↑ Paweł Kowalczyk, Jacek Izydorczyk, Marcin Szelest, Evaluation Methodology for Object Detection and Tracking in Bounding Box Based Perception Modules, „Electronics”, 11 (8), 2022, s. 1182, DOI: 10.3390/electronics11081182, ISSN 2079-9292 [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  16. ↑ a b Andrzej Kukiełka, Jacek Izydorczyk, Adam Bartoszek, Telefon sieciowy, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1997 [dostęp 2022-11-04].
  17. ↑ Jacek Izydorczyk, PSpice. Komputerowa symulacja układów elektronicznych, Gliwice: Helion, 1993, ISBN 83-85701-07-9, OCLC 749526840 [dostęp 2022-11-04].
  18. ↑ Jacek Izydorczyk, Matlab i podstawy telekomunikacji, Gliwice: Helion, 2017, ISBN 978-83-283-2701-6, OCLC 993843281 [dostęp 2022-11-04].
  19. ↑ M.P. z 2002 r. nr 59, poz. 803
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Izydorczyk_(elektronik)&oldid=72124619”