Jadwiga Maria Jarosiewicz
Jadwiga Maria Jarosiewicz (ur. 24 września 1952 w Przemyślu) – polska malarka i scenografka. Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Czesława Rzepińskiego, oraz Podyplomowe Studium Scenografii pod kierunkiem prof. Andrzeja Kreutza Majewskiego[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, scenografia |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujJako scenograf zadebiutowała już w czasie studiów projektując scenografię i kostiumy do opery „Wolny Strzelec” C.M. Webera w Operze Krakowskiej w reżyserii Małgorzaty Dziewulskiej[2].
Zrealizowała ok. 100 premier, głównie w teatrach operowych w Polsce i za granicą m.in. w Niemczech, Japonii, Chinach, Wielkiej Brytanii i na Kubie.
Wiele projektów przygotowała dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie m.in. do „Halki” i „Śpiewnika domowego” Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn, „Historii Żołnierza” I. Strawińskiego w reżyserii M. Dziewulskiej oraz baletów; „La Sylphide”, „La Ventana” – Bournonville/Ralov, „Śpiąca Królewna” – P.Czajkowski/Gusiew, „Bayadera” – Petipa/Makarova. Współpracowała także z Teatrem Polskim w Warszawie za dyrekcji Kazimierza Dejmka.
Intensywne związki z teatrem nigdy nie przeszkodziły Jadwidze Marii Jarosiewicz uczestniczyć w życiu plastycznym. Wiodącym tematem jej malarstwa jest człowiek. Jest portrecistką ludzi i zwierząt. Swoje prace malarskie i scenograficzne prezentowała na około 50 wystawach indywidualnych, a także licznych zbiorowych.
Uczestniczy w wielu ważnych wystawach-aukcjach o charakterze charytatywnym jak „Bliźniemu swemu” na rzecz Towarzystwa im. św. Brata Alberta, „Aukcji Wielkiego Serca”, „Aukcji Aperio”, czy Podkarpackiego Hospicjum dla Dzieci.
Przez pięć lat była żoną znanego dziennikarza i krytyka muzycznego Bogusława Kaczyńskiego (1942–2016).
Ważniejsze wystawy indywidualne
edytujLista ważniejszych wystaw indywidualnych
- 1975: Kraków, Klub Zaścianek – malarstwo
- 1976: Kraków. Galeria na Floriańskiej – malarstwo
- 1977: Przemyśl, Muzeum Okręgowe – malarstwo
- 1977: Kraków, BWA – wystawa ..Absolwenci
- 1977: Sanok, Muzeum Historyczne – malarstwo
- 1978: Kraków. Pałac pod Baranami – wystawa „Młodzi 78'
- 1978: Rzeszów. Galeria PSP – malarstwo
- 1978: Minneapolis (USA). Art Gallery – malarstwo
- 1979: Praga (Czechy) – Praskie Quadriennale
- 1980: Sandomierz, Galeria Sztuki Współczesnej – malarstwo
- 1983: Sanok. Muzeum Historyczne – rysunek i scenografia
- 1985: San Francisco USA, Homa Art galery – malarstwo
- 1988: Warszawa. Galeria Sceny Kameralnej Teatru Polskiego rysunek i scenografii:
- 1991: Zurich (Szwajcaria), Gallen’ of Contemporary Art – malarstwo
- 1993: Warszawa, ASP-Warszawska Dekada Sztuki – malarstwo
- 1998: Warszawa. Galeria U – malarstwo
- 1988: Warszawa. Galeria Sceny Kameralnej Teatru Polskiego – malarstwo
- 1999: Warszawa. Praskie Centrum Kultury – malarstwo
- 2000: Zawiercie. Miejski Ośrodek Kultury „Centrum” – malarstwo
- 2000: Bytom. Opera Śląska – malarstwo
- 2001: Warszawa, Galeria Iskra” impresje – malarstwo. rysunek
- 2001: Warszawa. Business Centrum Club – malarstwo
- 2002: Warszawa. Stara Kordegarda. Łazienki Królewskie, malarstwo
- 2002: Warszawa. „Galeria na Kole” – malarstwo. rysunek
- 2002: Warszawa. Galeria Praska – malarstwo
- 2003: Rzeszów. BWA – malarstwo
- 2003: Puławy. Puławska Galena Sztuki – Dom Chemika – malarstwo
- 2004: Warszawa. Galeria calee – Rogatka Praska. wystawa „Odchodzi Lato”
- 2004: Rzeszów. Galeria „z podwórza” – malarstwo
- 2005: Kraków. Galeria Krakowskiego Banku Spółdzielczego – malarstwo
- 2007: Galeria Kocioł Sztuki – Kraków – malarstwo
- 2008: Przemyśl. Przemyskie Centrum Kultury Zamek – wystawa scenografii i rysunku
- 2008: Teatr Maska-Rzeszów – wystawa scenografii
- 2009: Galeria Na Najwyższym Poziomie – Elektromontaż – Rzeszów – wystawa malarstwa i scenografii
- 2010: Galeria Bellotto Warszawa – malarstwo
- 2011: Galeria z Podwórza – Rzeszow – malarstwo
- 2011: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
- 2011: Wystawa poplenerowa – „Boguchwala” zbiorowa
- 2012:Matecznik Mazowsze – Warszawa-Otrębusy – malarstwo
- 2012: Zakopane Galeria w Domu Doktora
- 2012: Coroczna wystawa poplenerowa „Boguchwała” zbiorowa
- 2017: BWA Krosno – „Między malarstwem a teatrem” wystawa malarstwa i scenografii
- 2017: Galeria Polfy Rzeszów – Codzienne malowanie – wystawa malarstwa
- 2017: Galeria u Attavantich – Jarosław – „Między malarstwem a teatrem” – wystawa malarstwa i scenografii
- 2019: Galeria Sztuki Współczesnej Przemyśl – „Dziewczynka w szarym futerku i jej Anioł Stróż” wystawa malarstwa z cyklu artyści z naszego podwórka
- 2019: Wystawa poplenerowa „Wiśniowa pachnąca malarstwem” Oficyna Pałacowa w Wiśniowej
- 2019: Dom pracy Twórczej „Reymontówka” – wystawa poplenerowa
- 2020: Warszawa Galeria Zachęta – wystawa i aukcja Bliźniemu Swemu
- 2020: Wystawa „Sztuka bez granic”, Galeria Domu Pracy Twórczej „Reymontówka”
Ważniejsze realizacje teatralne
edytujLista ważniejszych realizacji teatralnych[2][3][4][5]
- 1978: Wolny Strzelec C. M. Webera – Opera Krakowska, reż. Małgorzata Dziewulska
- 1979: Skiz – G. Zapolska – P. W.S.T. Kraków, reż. l. Olszewska
- 1980: Widowisko Plenerowe – 1000 lecie Sandomierza, Sandomierz, reż J.H. Machulscy
- 1980: Paria – St. Moniuszki – Teatr Wielki, Warszawa, reż. Maria Foltyn
- 1981: Trubadur – G. Verdiego – Opera Śląska, Bytom, reż. Maria Foltyn
- 1981: Balety Polskie – Teatr Wielki, Warszawa – Scena Kameralna – chor. Ch. Bernard
- 1982: Historia Żołnierza – I. Strawińskiego – Teatr Wielki, Warszawa – reż. Małgorzata Dziewulska
- 1982: Lunatyczka – V. Belliniego – Opera Śląska, Bytom – reż. Maria FoltyFidelio – L. van Beethovena – Teatr Wielki, Łódź – reż. Wolfgang Weit
- 1983: Obłęd – J. Krzysztoń – Teatr Polski, Warszawa – reż. J. Rakowiecki
- 1983: Norma – V. Belliniego – Teatr Wielki, Łódź – reż. A. Dankowsk
- 1983: Śpiąca Królewna – P. Czajkowski – Teatr Wielki, Warszawa ~ chor. P. Gusiew
- 1984: Walkiria – R. Wagnera – Teatr Wielki, Łódź, reż. Wolfgang Weit
- 1984: La Sylfide, La Yentana – A. Bournovilla – Teatr Wielki, Warszawa – chor. K. Ralov
- 1984: Faust – Ch. Gounoda – Opera Wrocławska – reż. F. Tarnawski
- 1984: Matka – S.I. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert
- 1984: Czapa – J. Krasińskiego – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert
- 1985: Pan Twardowski – L. Różycki – Teatr Wielki Łódź – chor. Witold Borkowski
- 1986: Don Kichote – L. Minkusa – Teatr Wielki, Łódź – chor. Witold Borkowski
- 1986: Rigoletto – G. Verdiego – Teatr Wielki, Łódź – reż. S. Żerdzicki
- 1987: Cyrulik Sewilski – G. Rossiniego – Opera Bydgoska – reż. S. Żerdzicki
- 1987: Bezimienne dzieło – St. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert
- 1987: La Serva Padrona – C.B. Pergolesiego – Teatr Wielki, Łódź – reż. Małgorzata Dziewulska
- 1988: Łucja z Lammermooru – G. Donizettiego – Teatr Muzyczny, Kraków – reż. Maria Fołtyn
- 1989: Straszny Dwór – St. Moniuszki – Opera Krakowska – reż. Maria Fołtyn
- 1989: Oni – St.l. Witkiewicza – Teatr Polski, Warszawa – reż. Jan Englert
- 1989: Rigoletto – G. Verdi – Opera Krakowska – reż. J. Opalski
- 1989: Manru – l.J. Paderewski – Opera Wroclawska – reż. Maria Foltyn
- 1990: Eugeniusz Oniegin – P. Czajkowskie – Teatr Wielki, Poznań, reż. Janusz Nyczak
- 1990: Festiwal w Brighton (Wielka Brytania)
- 1990: Rajok – D. Szostakowicza – Warszawa Jesień – reż. M. Dziewulska
- 1991: Dydona i Eneasz – Północne Centrum Sztuki, Studio S-1, Warszawa, reż. Małgorzata Dziewulska
- 1991: Paria – S. Moniuszki – Teatro de la Habana, Hawana, Kuba – reż. Maria Foltyn
- 1992: Cyrulik Sewilski – G. Rossiniego – Opera Krakowska – reż. Sławomir Żerdzicki
- 1992: Paria – St. Moniuszki – Teatr Wielki, Łódź – reż. Maria Foltyn
- 1992: Orfeusz i Eurydyka – Ch.W. Glucka – Musie Theater, Euroopera, Goerlitz, reż. Franz Huyer
- 1993: Cippolino – A. Chaczaturiana – Teatr Wielki, Łódź, reż. I. Gorzkowska
- 1994: Syn marnotrawny – B. Britten – Teatr Wielki, Poznań, reż. Małgorzata Dziewulska
- 1994: Królowa Śniegu – J.Ch. Andersen – Teatr im. S. Jaracza, Olsztyn, reż. M. Z. Hass
- 1995: Baron Cygański – J. Straussa – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. Ryszard Peryt
- 1995: Zemsta Nietoperza – J. Straussa – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. Idka Stokalska
- 1995: Halka – S. Moniuszki – Kansai Opera Osaka (Japonia), reż. Maria Foltyn
- 1995: Halka – S. Moniuszki – Teatr Wielki, Opera Narodowa, Warszawa, reż. Maria Foltyn
- 1996: Śpiewnik Domowy – S. Moniuszki – Teatr Narodowy, Warszawa, reż. Maria Fołtyn
- 1996: Dziecko i czary – M. Ravela – Akademia Muzyczna, Warszawa, reż. Idka Stokalska
- 1996: Ptasznik z Tyrolu – C. Zellera – Teatr Muzyczny Roma, Warszawa, reż. W. Adamczyk
- 1996: Pastorałka – Teatr Wielki Opera Narodowa, Warszawa – reż. Janusz Józefowicz
- 1998: Straszny Dwór – St. Moniuszki – Kieleckie Centrum Kultury, Kielce, reż. Maria Foltyn
- 2000: Baron Cygański – J. Straussa – Opera na Zamku, Szczecin, reż. Teresa Kujawa
- 2000: La Traviata – G. Verdiego – Opera Śląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman
- 2001: Carewicz – F. Lehara – Opera Śląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman
- 2002: Eugeniusz Oniegin – P. Czajkowskiego – Opera Sląska, Bytom, reż. Wiesław Ochman
- 2004: Bajadera – L. Minkusa – Teatr Wielki, Opera Narodowa. Warszawa, chor. Natalia Makarowa
- 2007: Śpiewnik domowy S. Moniuszki – Teatr Wielki Opera Narodowa. Warszawa, reż. Maria Fołtyn
- 2016: Bajadera L. Minkus – chor. Petipa/Makarova – Tianqiao Theater, Beijing, National Ballet of China
- 2018: Das Koenigreich der Schatten aus La Bayadere, L. Minkus, chor. Petipa/Makarova, Stuttgart, Das Stuttgatrter Ballet
Przypisy
edytuj- ↑ Jarosiewicz Jadwiga Maria – Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [online] [dostęp 2020-05-12] (pol.).
- ↑ a b Obiekty – Archiwum Teatr Wielki [online], archiwum.teatrwielki.pl [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Encyklopedia, Jadwiga Jarosiewicz [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2020-05-12] (pol.).
- ↑ l (ilustr.), Traviata [online], mojbytom.pl [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Stuttgarter Ballett, Shades of White, Choreographies by John Cranko, Natalia Makarova after Marius Petipa and George Balanchine | Stuttgart Ballet [online], www.stuttgart-ballet.de [dostęp 2020-05-12] (niem.).