Jakobidy (Jakobida) – małe, wolnożyjące wiciowce heterotroficzne (cudzożywne). Wszystkie dobrze zbadane gatunki mają dwie wici. Mają wyraźny „aparat gębowy” (cytostom) wzmocniony przez zestaw rozmieszczonych pod błoną komórkową elementów cytoszkieletu, które powstają w połączeniu z ciałem podstawowym wici tylnej.

Jakobidy
Ilustracja
Cztery gatunki jakobidów, pokazujące wejście do cytostomu oraz wici
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

protisty

Typ

Excavata

Gromada

Jakobea

Rząd

Jakobidy

Nazwa systematyczna
Jakobea

Formalnie opisano mniej niż 20 opisanych gatunków jakobidów. Część gatunków, należących do rodzajów Jakoba, Moramonas, Andalucia, Stygiella i Velundella, to formy ruchliwe, pływające, podczas gdy te należące do rodziny Histionidae są osiadłe[1].

Występowanie

edytuj

Jakobidy zaobserwowano i wykryto w wielu siedliskach, w tym w wodach, zarówno słodkich jak i w środowisku morskim/słonowodnym, takich jak morskie wody płynące, morskie wody stojące. Zostały one również znalezione w glebie i kałużach. Jakobidy w większości siedlisk nie występują bardzo licznie. Jedyny wyjątek to beztlenowe środowiska morskie, w których mogą pełnić ważną rolę w ekosystemach[1].

Gatunek Jakoba libera został pierwotnie zaobserwowany w silnie zasolonym siedlisku. Wszystkie opisane gatunki Stygiella i Velundella były wyizolowane z beztlenowej wody morskiej albo bardzo zasolonego materiału. Podobne i pokrewne sekwencje genetyczne zostały wykryte w różnych ubogich w tlen próbkach wody bogatej w siarczki, w tym niektórych związanych z głębokimi hipersalinowymi basenami beztlenowymi. Histionidae wydają się być ograniczone do słodkiej wody. Przylegają do powierzchni, takich jak duże glony lub kamienie[1].

Tryb życia

edytuj

Podobnie jak inne typowe Excavata, jakobidy są heterotrofami żywiącymi się bakteriami, choć czasem spożywają również małe eukarionty, takie jak Ostreococcus tauri. Pozostają w bezruchu, filtrując wodę, lub polują na ofiarę, poruszając się przy użyciu tylnej wici. Tylna wić jest organem napędzającym ruch, a poprzez ruch wici przedniej zmieniany jest kierunek ruchu.

Te Jakobidy, które się ruszają, są stosunkowo powolnymi pływakami. To sprawia, że ich szybkość zdobywania ofiary może być niska w porównaniu do innych wiciowców karmiących się planktonem[1].

Rozmnażanie

edytuj

Jakobidy rozmnażają się przez podział, w wyniku którego powstają dwa potomne organizmy. Nie stwierdzono występowania rozmnażania płciowego[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Alastair G.B. Simpson, Jakobida, John M. Archibald, Alastair G.B. Simpson, Claudio H. Slamovits (red.), Cham: Springer International Publishing, 2017, s. 973–1003, DOI10.1007/978-3-319-28149-0_6, ISBN 978-3-319-28147-6 [dostęp 2019-05-30] (ang.).