James Peale (obraz)
James Peale – obraz olejny namalowany przez amerykańskiego malarza Charlesa Willsona Peale’a w 1822, znajdujący się w zbiorach Detroit Institute of Arts w amerykańskim mieście Detroit[1].
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary |
62,2 × 91,4 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Opis edytuj
Charles Willson Peale był przez wiele lat czołowym portrecistą w Stanach Zjednoczonych. Uczył malarstwa kilka pokoleń swojej rodziny, a w 1795 pomógł założyć małą szkołę artystyczną w Filadelfii. Rozwój muzeum historii naturalnej pochłonął jego średnie lata, ale w późniejszym życiu powrócił do malarstwa. W wieku osiemdziesięciu jeden lat wykonał serdeczny portret swojego brata, Jamesa, przedstawiający emerytowanego miniaturzystę i weterana wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych z Orderem Cyncynata w klapie marynarki, który przy zapalonym kinkiecie ze wzruszeniem wpatruje się w miniaturę portretową najstarszej córki Rembrandta Peale’a, Rosalby, namalowaną przez córkę Jamesa, Annę[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b James Peale. Detroit Institute of Arts. [dostęp 2021-08-23]. (ang.).