Jan Jerzy Wroniecki

Jan Jerzy Wroniecki (ur. 14 kwietnia 1890 w Poznaniu, zm. 24 listopada 1948 tamże) – polski grafik, malarz.

Jan Jerzy Wroniecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1890
Poznań

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1948
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Urodził się jako syn urzędnika Edmunda i Anny z Mazurkiewiczów. W 1905 roku rozpoczął pracę w zakładach graficznych Antoniego Fiedlera. Po uzyskaniu stypendium od Józefa Kościelskiego, wyjechał do Berlina, gdzie studiował w szkole przemysłu artystycznego. Po powrocie do Poznania zajął się działalnością artystyczną. Współpracował z czasopismem „Tęcza”, oraz warszawskim „Sfinksem”. Był członkiem Stowarzyszenia Artystów. W 1917 związał się ze środowiskiem skupionym wokół czasopisma „Zdrój”. Uczestnik powstania wielkopolskiego 1918–1919[1].

 
Jan Jerzy Wroniecki - Salome, 1918 , linoryt, papier

Był jednym z członków Komitetu Organizacyjnego Szkoły Sztuki Zdobniczej w Poznaniu, w której w roku 1919 objął stanowisko wykładowcy i kierownika Wydziału Grafiki (1919–1939, 1945–1948)[2].

W 1925 roku na wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu otrzymał Grand Prix za działalność pedagogiczną i prace swoich uczniów. W 1929 otrzymał złoty medal na wystawie sztuki Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu. W 1936 otrzymał nagrodę artystyczną miasta Poznania w dziedzinie plastyki[3]. W 1937 odbył podróż do Włoch. Po powrocie zorganizował indywidualną wystawę w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, na której pokazał akwarele i rysunki powstałe we Włoszech.

Podczas okupacji został wysiedlony z Poznania do Tarnobrzega. W 1945 roku powrócił do Poznania. W 1944 roku uzyskał mandat od władz Polski Ludowej w Lublinie i rozpoczął proces reaktywowania Instytutu Sztuk Plastycznych, przez kilka miesięcy (od marca do września 1945 roku) pełniąc funkcję dyrektora. Zajęcia odbywały się wówczas w prywatnym mieszkaniu przy ul. Hetmańskiej 29. W 1945 roku Wroniecki zrezygnował z tego stanowiska, proponując je Wacławowi Taranczewskiemu. Do 1948 roku był Kierownikiem Wydziału Grafiki PWSSP w Poznaniu[2].

Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera IIL1-2-9)[1].

 
Profesorowie Wiktor Gosieniecki i Jan Jerzy Wroniecki w holu Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Jan Wroniecki – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-04]
  2. a b 100-lecie UAP [online], 100lecie.uap.edu.pl [dostęp 2024-09-09].
  3. Nagroda m. Poznania w dziale plastyki. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 280 z 4 grudnia 1936. 
  4. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.

Bibliografia

edytuj