Jan Kiernozicki

Jan Kiernozicki (Kiernożycki)^[1] – polski wojskowy czasów wielkiej smuty, pułkownik, stronnik Drugiego Łże-Dymitra, z jego nominacji wojewoda wiaziemski^[1].

Rotmistrz Kiernozicki wyruszył ze swoim oddziałem z Tuszyna, zajął Twer, Torżok i podszedł pod Nowogród Wielki, działając przeciw Michaiłowi Skopin-Szujskiemu. Odstąpił jednak od miasta, kiedy ten dowódca rosyjski otrzymał pomoc od innych miast. Ostatecznie został rozbity został przez połączone siły rosyjsko-szwedzkie przy Kamionkach w maju (25 kwietnia st. st.) 1609 roku^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Janusz (red.) Byliński: Diariusz drogi Króla Jmci Zygmunta III od szczęśliwego wyjazdu z Wilna pod Smoleńsk w roku 1609 a die 18 Augusta i fortunnego powodzenia przez lat dwie do wzięcia zamku Smoleńska w roku 1611. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1999, s. 212, 216.
↑ Энциклопедический Словарь Ф. А. Брокгауза и И. А. Ефрона. Lipsk-Sankt Petersburg: 1890—1907.

[Byliński-1] Janusz (red.) Byliński: Diariusz drogi Króla Jmci Zygmunta III od szczęśliwego wyjazdu z Wilna pod Smoleńsk w roku 1609 a die 18 Augusta i fortunnego powodzenia przez lat dwie do wzięcia zamku Smoleńska w roku 1611. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1999, s. 212, 216.

[ESBE-2] Энциклопедический Словарь Ф. А. Брокгауза и И. А. Ефрона. Lipsk-Sankt Petersburg: 1890—1907.

[1]

[2]